Ο Σίγκμουντ Φρόιντ δε γνώρισε ποτέ την Ελλάδα της ψεύτικης ευδαιμονίας, πρόλαβε όμως να γράψει γι' αυτή στο βιβλίο του "Ναρκισσισμός, Μαζοχισμός, Φετιχισμός"! Γιατί, τί άλλο από ναρκισσισμός ήταν αυτό που ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες, όταν πιστεύαμε ότι τα λεφτά που άρχισαν να έρχονται καταπάνω μας "ξαφνικά" δεν θα τέλειωναν ποτέ, γι' αυτό και τα ξοδεύαμε σα να μην υπήρχε αύριο; Τί άλλο από μαζοχισμός είναι να υπομένουμε, κυρίως μισθωτοί και συνταξιούχοι, μέτρα τα οποία είναι άδικα γιατί επιβάλλονται επί δικαίων κι αδίκων; Και τί άλλο από φετιχισμός είναι να πιστεύουμε ότι με εκλογές ή στοιχιζόμενοι πίσω από φαύλους ή ανίκανους πολιτικούς κι εργατοπατέρες θα εξέλθουμε της κρίσης;...
Ας υποθέσουμε ότι σήμερα προκηρύσσει εκλογές ο ρεζίλης των Παπανδρέου και σε ένα μήνα έρχεται πρώτο κόμμα η Ν.Δ. χωρίς αυτοδυναμία και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης ενισχύουν κατά τι τα ποσοστά τους. Ο Α. Σαμαράς έχει, ήδη, ανακοινώσει πως δεν θα συνεργαστεί με κανέναν, το οποίο σημαίνει κάλπες ξανά και ξανά μέχρι να καταλάβει ο ελληνικός λαός ότι το πεπρωμένο του ήταν να υποφέρει μέχρι ο εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα να πάρει την εκδίκησή του από τον Κ. Μητσοτάκη! Οχι, βεβαίως, ότι περιμένω πολύ περισσότερα από μια διασπασμένη Αριστερά, η οποία συντάσσεται με όποιον βρει μπροστά της, μόνο και μόνο γιατί δηλώνει αντιμνημονιακός...
Την ίδια ώρα, δεν περιμένω η σωτηρία της χώρας να έρθει από φαλακροβαψομαλλιάδες φεουδάρχες των ταξί ή από οδοκαθαριστές που δεν έχουν σηκώσει ούτε ένα κάδο στη ζωή τους. Κι αυτό γιατί είναι κι εκείνοι, όπως και οι άνθρωποι που εκπροσωπούν, μέρος του προβληματος κι όχι της λύσης, όπως άλλωστε όλοι όσοι αποτάσσονται την τρόικα σαν το σατανά όχι γιατί θεωρούν ατελέσφορη τη λιτότητα διαρκείας, αλλά επειδή οι ίδιοι χάνουν προνόμια τα οποία αδίκως είχαν καρπωθεί τα προηγούμενα χρόνια...
Αν, επομένως, δε δημιουργηθεί ένα λαϊκό κίνημα από τους πολίτες, κυρίως από τους νέους ανθρώπους, που δε συμμετείχαν στο πάρτι των τελευταίων δεκαετιών παρά μόνο επιβίωναν από τα ψίχουλα που τους πετούσαν οι ελληναράδες, τότε η μόνη λύση είναι ο...μαζοχισμός της κατάρρευσης! Λυπάμαι, αλλά όταν το πλειοψηφούν κοινωνικό ρεύμα, είτε ανοιχτά είτε σιωπηρά, συντάσσεται με τη λογική τού "να μείνουμε όπως είμαστε", τότε μόνο η "ατομική βόμβα" μπορεί να φέρει την κάθαρση και την ανασυγκρότηση. Και την ευθύνη γι' αυτην την εξέλιξη δεν θα την έχουν μόνο "τα λαμόγια οι πολιτικοί", αλλά κι όσοι θεωρούν πως η ατομική τους επιβίωση σε βάρος του κοινωνικού συνόλου δεν θα φέρει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσδοκούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου