Το ομολογώ πως δεν αισθάνομαι πάντοτε υπερήφανος που είμαι έλληνας, παρότι δεν παραχωρώ το μονοπώλιο για την αγάπη της πατρίδας στους ακροδεξιούς εντός κι εκτός Βουλής. Ωστόσο, η σημερινή είναι μια εντελώς διαφορετική ημέρα, είναι ημέρα εθνικής υπερηφάνειας, μια ημέρα που μπορείς να καχιέσαι σε όποιον ρωτά για την καταγωγή σου πως είσαι έλληνας! Κι αυτό γιατί σήμερα οι έλληνες είπαν ένα βροντερό "ΟΧΙ" στο πολιτικό κι επιχειρηματικό σύστημα και στα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης που τα στηρίζουν και τα οποία θριαμβολογούν αυτές τις ημέρες για μια απόφαση των Βρυξελλών που δένει χειροπόδαρα την Ελλάδα στο λημέρι του νεοφιλελευθερισμού για τουλάχιστον μια δεκαετία...
Βεβαίως οι πολιτικοί μας, προεξάρχοντος του θλιβερού Προέδρου της...Ολιγαρχίας, πιστεύουν ακόμα ότι δεν τους φτύνουν, αλλά βρέχει! Δεν εξηγείται αλλιώς το θράσος του...δανειστή τού Ανδρέα Παπανδρέου για να χτίσει τη βίλα του στην Εκάλη, του ανθρώπου που πάντοτε είχε έτοιμα μόνο τα "ναι" για τους προϊσταμένους του, να καθυβρίζει εκείνους που δεν τον άφησαν να παρακολουθήσει άλλη μια στρατιωτική παρέλαση από το βάθρο του. Εχει, μάλιστα, την απαίτηση να του φερόμαστε σαν ιερή αγελάδα επειδή στα νιάτα του ήταν αντάρτης. Λες κι αυτό του δίνει συγχωροχάρτι για όλη την υπόλοιπη διαδρομή του ή λες και τα στερνά δεν τιμούν τα πρώτα...
Τα ίδια ανδρείκελα, εξάλλου, που όταν πηγαίνουν στην Ευρώπη ή όταν μιλούν με τα εγχώρια αφεντικά τους δεν ξέρουν παρά να σκύβουν το κεφάλι και να λένε "μάλιστα", έχουν το θράσος να πιάνουν στο στόμα τους το "ΟΧΙ" των ελλήνων πριν από εβδομήντα ένα χρόνια και να μιλούν για αμαύρωση της εθνικής επετείου και των θεσμών. Μα, σήμερα οι έλληνες τίμησαν αυτήν την επέτειο περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά! Γιατί η ουσία των εθνικών γιορτών δε βρίσκεται στις παράτες και στα πολεμικά εμβατήρια, αλλά στον ξεσηκωμό εναντίον εκείνων που απειλούν τη λαϊκή κι εθνική κυριαρχία...
Ομνύουν στη δημοκρατία εκείνοι που δε ρώτησαν ποτέ τον ελληνικό λαό αν θέλει το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμό ή το "κούρεμα" των μισθών και των συντάξεών του. Οχι μόνο του υποσχέθηκαν άλλα πράγματα προεκλογικώς, αλλά θέλουν να τον δεσμεύσουν και για διάστημα πολύ μεγαλύτερο της τετραετίας για την οποία εκλέχτηκαν στηριζόμενοι στο ψέμα και στην εξαπάτηση. Ε, λοιπόν, "κύριοι", αφού δε δίνετε στον "εχθρό" λαό βήμα να μιλήσει στις κάλπες, αυτός θα επιμένει να μιλά στις παρελάσεις και στις πλατείες σας. Κι αυτό γιατί του είναι αδύνατο να πιστέψει ότι μια πολιτική άγριας λιτότητας εν μέσω ύφεσης θα τον βγάλει από το αδιέξοδο. Οσο η ανάπτυξη απουσιάζει, το μόνο που είναι βέβαιο είναι η αύξηση της ανεργίας, αρα και η μείωση των τραπεζικών καταθέσεων εν τοις πράγμασι αφού όλο και περισσότεροι έλληνες θα τρώνε από τα έτοιμα. Κι όσο για τις συντάξεις, με το "κούρεμα" που υπέστησαν τα ασφαλιστικά ταμεία σε μερικά χρόνια θα πανηγυρίζουμε αν το ανώτατο όριό τους θα είναι τα πεντακόσια ευρώ. Μετά από όλα αυτά είμαι λαϊκιστής όταν αναρωτιέμαι αν είναι ανόητοι ή προδότες όσοι θριαμβολογούν για τη...νιοστή "σωτηρία" μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου