Πώς θα σας φαινόταν αν μια συμμορία εγκληματιών αποφάσιζε να κηρύξει τον πόλεμο στο οργανωμένο έγκλημα; Θα ήταν, για να το θέσω κομψά, κάπως παράδοξο. Κι όμως αυτό το παράδειγμα μου έρχεται στο νου όταν ακούω την τρόικα εσωτερικού να κάνει λόγο για το σχηματισμό δημοκρατικού τόξου απέναντι στην ακροδεξιά. Στα τρελά της "κέφια", μάλιστα, όταν δηλαδή θεωρεί πως μπορεί να το στηρίξει επικοινωνιακώς, φροντίζει να συμπεριλαμβάνει και την Αριστερά στους αντιπάλους τού πολιτεύματος προκειμένου να στηρίξει την επιβίωσή της πάνω στην θεωρία των δύο άκρων. Οι άνθρωποι που περνούν πολυνομοσχέδια με διαδικασίες εξπρές, που καταργούν τη Βουλή με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που επιστρατεύουν οποιαδήποτε επαγγελματική κατηγορία δε συμμορφώνεται με τις υποδείξεις της, που χρησιμοποιούν την αστυνομία και τα ΜΑΤ για να καταπνίγουν με τη βία λαϊκές κινητοποιήσεις και κινήματα δε δικαιούνται να αυτοαποκαλούνται δημοκράτες. Αν θέλουν να είναι πιο ειλικρινείς με τον εαυτό τους, ας παρουσιαστούν και μια φορά με την πραγματική τους ιδιότητα, αυτή των υπηρετών ολιγαρχών...
Ο βασικός αντίπαλος της κυβέρνησης δεν είναι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Χρυσή Αυγή. Είναι η πραγματικότητα, αυτή η αδυσώπητη κυρία που όσο κι αν θες να τη μασκαρεύεις αυτή πάντοτε θα βρίσκει τρόπο να βγαίνει αμακιγιάριστη, περιφρονώντας εκείνους που τη γλείφουν για να τους κάνει τα χατίρια. Γι' αυτό κι όσα επαινετικά άρθρα κι αν γραφτούν για τον Αντ. Σαχλαμαρά στο εξωτερικό, όσες αναβαθμίσεις από "απόλυτα σκουπίδια" σε "απλώς σκουπίδια" κι αν προκύψουν από τους οίκους αξιολόγησης, όση προπαγάνδα κι αν "λουστούμε" από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης πώς μπορείς να πείσεις για παράδειγμα έναν άνεργο 25 χρόνων πως θα βρει δουλειά σε αυτήν τη χώρα ή έναν ώριμο για συνταξιοδότηση πως η σύνταξη για την οποία πλήρωνε τόσα χρόνια τα μαλλιά τής κεφαλής του θα "κουρευτεί" κι άλλο επειδή αυτό ζητά ο Π. Τόμσεν; Δε μπορείς, γι' αυτό κι όσα "τόξα" κι αν εξαπολύσουν οι κυβερνώντες μας, αυτά στην πορεία θα αποδειχθούν μπούμερανγκ...
Ο βασικός αντίπαλος της κυβέρνησης δεν είναι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Χρυσή Αυγή. Είναι η πραγματικότητα, αυτή η αδυσώπητη κυρία που όσο κι αν θες να τη μασκαρεύεις αυτή πάντοτε θα βρίσκει τρόπο να βγαίνει αμακιγιάριστη, περιφρονώντας εκείνους που τη γλείφουν για να τους κάνει τα χατίρια. Γι' αυτό κι όσα επαινετικά άρθρα κι αν γραφτούν για τον Αντ. Σαχλαμαρά στο εξωτερικό, όσες αναβαθμίσεις από "απόλυτα σκουπίδια" σε "απλώς σκουπίδια" κι αν προκύψουν από τους οίκους αξιολόγησης, όση προπαγάνδα κι αν "λουστούμε" από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης πώς μπορείς να πείσεις για παράδειγμα έναν άνεργο 25 χρόνων πως θα βρει δουλειά σε αυτήν τη χώρα ή έναν ώριμο για συνταξιοδότηση πως η σύνταξη για την οποία πλήρωνε τόσα χρόνια τα μαλλιά τής κεφαλής του θα "κουρευτεί" κι άλλο επειδή αυτό ζητά ο Π. Τόμσεν; Δε μπορείς, γι' αυτό κι όσα "τόξα" κι αν εξαπολύσουν οι κυβερνώντες μας, αυτά στην πορεία θα αποδειχθούν μπούμερανγκ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου