Ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται εδώ και πολύ καιρό μια άνευ προηγουμένου επίθεση για κόμμα τής αντιπολίτευσης από τα διαπλεκόμενα μίντια. Δύσκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς πότε ήταν η τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε τόσο έντονη προπαγάνδα συκοφάντησης και διαστρέβλωσης από την πλευρά των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης. Στο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, αποδεικνύονται μαθητευόμενοι μάγοι στον τρόπο όχι μόνο που διαχειρίζονται το επικοινωνιακό παιχνίδι (στο κάτω κάτω τής γραφής αυτό μικρή σημασία έχει για το λαό), αλλά κυρίως στο πώς σκέφτονται να κυβερνήσουν την επαύριο των εκλογών, αν βγουν νικητές από αυτές.
Αντί να αμύνεται κάθε φορά που δέχεται επίθεση για ψύλλου πήδημα από την τρόικα εσωτερικού, ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του έχουν υποχρέωση να περάσουν στην επίθεση. Κι όταν κάνω λόγο για επίθεση δεν εννοώ το "αέρα πατέρα να πέσει η χολέρα, η Βαστίλη, τα χειμερινά ανάκτορα" κι ό,τι άλλο επαναστατικό έχετε στο μυαλό σας. Πολύ φοβάμαι, άλλωστε, πως αν δεν αλλάξουμε πρώτα νοοτροπία ακόμα και σήμερα να φύγει το μνημόνιο από τη ζωή μας δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο σε αυτήν τη χώρα. Με την επίθεση εννοώ τη διαμόρφωση κι επικοινωνιακή διάχυση από την πλευρά τής Αριστεράς ενός ολοκληρωμένου προγράμματος, με έμφαση στην παιδεία, στη δικαιοσύνη, στην υγεία και στην εργασία, με σκοπό τη δημιουργία πολιτών που θα απαιτήσουν τη δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου για αρχή. Δεν έχει κανένα νόημα η διακυβέρνηση της χώρας από την Αριστερά να είναι μια παρένθεση και μόνο στο δρόμο τού καπιταλιστικού συστήματος. Θα έχει ουσία μόνο αν διαμορφώσει πολίτες με ταξική συνείδηση, οι οποίοι δεν θα τρομοκρατούνται με το παραμικρό και δεν θα ανέχονται να τους συμπεριφέρονται σαν πελάτες ή, ακόμα χειρότερο, σα δούλους.
Χρειαζόμαστε πολίτες που θα αγαπούν τη συμμετοχική δημοκρατία και την ελευθερία κι όχι το νόμο, την τάξη και την ασφάλεια. Αν, επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διατεθειμένος να προχωρήσει σε τέτοιου είδους ριζοσπαστικές τομές, αλλά αρκεστεί στο μοίρασμα οφιτσίων σε πεινασμένους για εξουσία "αριστερούς", ας μην κυβερνήσει ποτέ. Θα είναι κρίμα να μαγαρίσει κι αυτός μια τόσο όμορφη ιδεολογία...
Αντί να αμύνεται κάθε φορά που δέχεται επίθεση για ψύλλου πήδημα από την τρόικα εσωτερικού, ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του έχουν υποχρέωση να περάσουν στην επίθεση. Κι όταν κάνω λόγο για επίθεση δεν εννοώ το "αέρα πατέρα να πέσει η χολέρα, η Βαστίλη, τα χειμερινά ανάκτορα" κι ό,τι άλλο επαναστατικό έχετε στο μυαλό σας. Πολύ φοβάμαι, άλλωστε, πως αν δεν αλλάξουμε πρώτα νοοτροπία ακόμα και σήμερα να φύγει το μνημόνιο από τη ζωή μας δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο σε αυτήν τη χώρα. Με την επίθεση εννοώ τη διαμόρφωση κι επικοινωνιακή διάχυση από την πλευρά τής Αριστεράς ενός ολοκληρωμένου προγράμματος, με έμφαση στην παιδεία, στη δικαιοσύνη, στην υγεία και στην εργασία, με σκοπό τη δημιουργία πολιτών που θα απαιτήσουν τη δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου για αρχή. Δεν έχει κανένα νόημα η διακυβέρνηση της χώρας από την Αριστερά να είναι μια παρένθεση και μόνο στο δρόμο τού καπιταλιστικού συστήματος. Θα έχει ουσία μόνο αν διαμορφώσει πολίτες με ταξική συνείδηση, οι οποίοι δεν θα τρομοκρατούνται με το παραμικρό και δεν θα ανέχονται να τους συμπεριφέρονται σαν πελάτες ή, ακόμα χειρότερο, σα δούλους.
Χρειαζόμαστε πολίτες που θα αγαπούν τη συμμετοχική δημοκρατία και την ελευθερία κι όχι το νόμο, την τάξη και την ασφάλεια. Αν, επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διατεθειμένος να προχωρήσει σε τέτοιου είδους ριζοσπαστικές τομές, αλλά αρκεστεί στο μοίρασμα οφιτσίων σε πεινασμένους για εξουσία "αριστερούς", ας μην κυβερνήσει ποτέ. Θα είναι κρίμα να μαγαρίσει κι αυτός μια τόσο όμορφη ιδεολογία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου