Με τους βιομήχανους δεν κυβερνάς, κυβερνιέσαι...

Οι βιομήχανοι δεν ενδιαφέρονται για καλοκαιρινές ή χειμερινές κολεξιόν, αφού είναι παντός καιρού. Μπορούν να συμμαχήσουν με τον οποιοδήποτε προκειμένου να μην απωλέσουν ούτε ένα από τα προνόμια που τους προσφέρουν η άδικη κατανομή τού παραγόμενου πλούτου, η επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα και η αντιμετώπισή τους σαν ιερές αγελάδες οι οποίες δεν πρέπει με τίποτα να χάσουν ούτε ένα ευρώ από τα κέρδη τους. Χθες συμμαχούσαν με τον καταρρεύσαντα δικομματισμό, αύριο δεν θα έχουν πρόβλημα να τα τακιμιάσουν ακόμα και με το ΣΥΡΙΖΑ αν είναι να σώσουν το τομάρι τους. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Η Αριστερά, όμως, ποιό σκοπό υπηρετεί καμαρώνοντας σαν την κοκότα δίπλα σε κρατικοδίαιτους καπιταλιστές, οι οποίοι μάλιστα έχουν πάψει προ πολλού να είναι βιομήχανοι αφού έχουν πουλήσει τις επιχειρήσεις τους; Αυτό είναι το αναπτυξιακό μοντέλο που ονειρεύεται για τη χώρα, ο συναγελασμός της δηλαδή με ανθρώπους των οποίων οι υποδείξεις προς την τρόικα γίνονται αργά ή γρήγορα νόμοι τού κράτους και στη συνέχεια παριστάνουν τους φιλεύσπλαχνους κροίσους οι οποίοι συναγωνίζονται σε αντιμνημονιακές κορώνες τον Αλέξη Τσίπρα;...

Η Ελλάδα έχει ανάγκη τις επιχειρήσεις και τους επιχειρηματίες. Δεν έχει ανάγκη, όμως, τους παρασιτικούς επενδυτές που έκαναν τα χρήματά τους απομυζώντας το δημόσιο πλούτο και οι οποίοι την ώρα τής κρίσης "έσπρωξαν" τα λεφτουδάκια που άλλοι αγωνίστηκαν για να τα βγάλουν στο εξωτερικό και σε εξωχώριες εταιρίες. Δε χρειάζεται τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας, οι οποίοι σήμερα γλείφουν εκεί που έφτυναν μέχρι χθες ούτε βιομήχανους που αν λειτουργούσε η Δικαιοσύνη και το πολιτικό και μιντιακό σύστημα δεν ήταν στο "pay roll" τους θα έκαναν παρέα στη φυλακή στον Ακ. Τσοχατζόπουλο, στο Λ. Λαυρεντιάδη και σε άλλα "μπουμπούκια". Το μεγάλο ερώτημα, ωστόσο, παραμένει: τί ανάγκη τούς έχει η Αριστερά ώστε να παρευρίσκεται στις εκδηλώσεις τους και να ανταλλάσσει αστειάκια μαζί τους, κάνοντας ανέκδοτο το Μαρξ και το Λένιν προκειμένου να γίνει αρεστή στους φαύλους; Ο λαός τού φωνάζει από τα Αριστερά, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται πως έχει βάλει παρωπίδες και κοιτά μόνο προς τα δεξιά. Αυτή, όμως, είναι και η ασφαλέστερη επιλογή για να μην κυβερνήσει ποτέ ή, απλώς, να διαχειριστεί συντηρητικά μια τραγωδία μαζί με τους υπεύθυνούς της...