Εχουν μάτια και βλέπουν μόνο όσα θέλουν να δουν...

Αν ο Αντ. Σαχλαμαράς κι ο Κάρ. Παπούλιας τύχαινε να βρεθούν από τους πρώτους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Αουσβιτς, στις δηλώσεις τους θα μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για την αισθητική αρτιότητα της πινακίδας "Arbeit macht frei". Οι εκατόμβες νεκρών θα περνούσαν απαρατήρητες από τα εθελοτυφλούντα μάτια τους, τα οποία βλέπουν μόνο ό,τι θελουν να δουν και για τα υπόλοιπα παριστάνουν πως δεν υπάρχουν. Δείτε, για παράδειγμα, τον Πρόεδρο της Ολιγαρχίας, ο οποίος ως άλλος τουρίστας περιηγήθηκε στις εγκαταστάσεις τής Cosco στον Πειραιά και μίλησε με τα θερμότερα λόγια για την ελληνοκινεζική συνεργασία. "Λησμόνησε", όμως, να ρωτήσει για εκδικητικές απολύσεις, μισθούς και  υπερωρίες που δεν καταβάλλονται ποτέ ή για παντελή απουσία ελέγχου των δραστηριοτήτων της και για χαριστικές συμβάσεις. Στο πλαίσιο κινεζοποίησης της χώρας αυτές είναι λεπτομέρειες που όχι μόνο δεν θα έπρεπε να διερευνούνται δικαστικώς, αλλά ούτε καν να αναφέρονται στη δημόσια συζήτηση...

Είναι ειρωνικό αλλά ο παράδεισος για τους νεοφιλελεύθερους δεν είναι άλλος από την "κομμουνιστική" Κίνα. Αυτή τη χώρα έχουν ως πρότυπο όταν μιλούν για ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, ευελιξία κι άλλες αόριστες έννοιες, οι οποίες ακούγονται ωραίες στα αφτιά αλλά η υλοποίησή τους περιλαμβάνει πολύ αίμα, κι όχι πλουσίων. Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ το όφελος για το μέσο έλληνα που θα αμείβεται με 200 ευρώ το μήνα, στόχος που περιλαμβάνεται στην "Τελική Λύση", στην περίπτωση που ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ελλάδα φτάσει το 10% ή αυξηθούν ακόμα περισσότερο οι εξαγωγές. Οταν, όμως, δέχεσαι συνεχώς την πλύση εγκεφάλου από τα διαπλεκόμενα μίντια, τα οποία επιβιώνουν αποκλειστικώς και μόνο χάρη στις πολιτικές τους διασυνδέσεις και σε θαλασσοδάνεια, πως το μεγάλο πρόβλημα είναι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, η ανάγκη διάσωσης των τραπεζών και η απουσία επενδύσεων κι όχι η αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου, είναι λογικό να ονειρεύεσαι την Κίνα κι όχι την κοινωνική δικαιοσύνη ή να βλέπεις μόνο όσα βλέπουν ο Αντ. Σαχλαμαράς κι ο Πρόεδρος της Ολιγαρχίας...