Τί θα έχει μείνει από τον Καμίνη; Ο Κασιδιάρης...

Στη χώρα όπου η επίκληση του αυτονόητου δεν είναι...αυτονόητη, οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι η επίθεση που δέχθηκε ο Γ. Καμίνης δεν έχει καμιά σχέση με τη δημοκρατία, παρά μόνο με την οχλοκρατία. Κανένα πρόβλημα δεν επιλύθηκε, εξάλλου, ποτέ με το κυνηγητό και τη ρίψη ενός μπουκαλιού νερού στην πλάτη τού όποιου δημάρχου Αθηναίων. Οποιος το πιστεύει, καλό θα είναι να αναζητήσει στη "Χρυσή Ευκαιρία" ένα κλουβί με χιμπατζήδες για να τους κάνει παρέα. Ο φοβισμένος πολιτικός, ακόμα κι αν διαθέτει όλα τα χαρίσματα του κόσμου, δε μπορεί να είναι αποτελεσματικός. Ποιός είναι δυνατό, άλλωστε, ανάμεσά μας να πάρει τις καλύτερες αποφάσεις με το πιστόλι κολλημένο στον κρόταφό του;...

Το δυστύχημα είναι, ωστόσο, πως ο Γ. Καμίνης δεν είναι σε θέση να λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις ακόμα και νηφάλιος. Εχω κάθε καλή διάθεση να δεχθώ ότι δε διόρισε κανένα ρουσφετολογικά. Από πότε, όμως, θα πρέπει να χειροκροτούμε το αυτονόητο; Θα ήταν σα να δοξάζαμε έναν παπά γιατί ξέρει το "πάτερ ημών" ή έναν ταξιτζή γιατί έχει δίπλωμα οδήγησης. Με τα προσόντα που διαθέτει, ο Γ. Καμίνης θα μπορούσε να είναι ένας πολύ καλός λογιστής, μόνο που η Αθήνα και κάθε άλλος οργανισμός έχουν ανάγκη πολύ περισσότερα από καλά μαθηματικά, ιδίως σε καιρούς κρίσης: θέλουν ιδέες, τσαγανό για την εφαρμογή τους, πρωτοβουλίες πέρα από τα συνηθισμένα, σφαιρική γνώση των προβλημάτων κι όχι κοινοτοπίες, συμβιβασμούς κι άγνοια...

Ο Γ. Καμίνης ήταν ένας επιτυχημένος Συνήγορος του Πολίτη, γι' αυτό και είχα θεωρήσει πως θα ήταν κι ένας καλός δήμαρχος. Δεν περίμενα, επομένως, να αναρωτιέμαι σήμερα αν είναι καλύτερος ή χειρότερος από το Ν. Κακλαμάνη και τους άλλους σαφώς αποτυχημένους προκατόχους του. Η έλλειψη χρημάτων είναι, προφανώς, μια καλή δικαιολογία. Αν, όμως, ο δήμαρχος Αθηναίων ήταν κάτι περισσότερο από μια χρυσή μετριότητα, δεν θα έμπαινε καν στον κόπο να επικαλεστεί την οικονομική στενότητα ως επιχείρημα. Αλλωστε, δεν έκανε και τίποτα για να διεκδικήσει περισσότερα λεφτά. Γι' αυτό και θα ήταν προτιμότερο για το Γ. Καμίνη και την αξιοπρέπειά του να μην κατεβεί καν υποψήφιος στις επόμενες εκλογές και να επιστρέψει στο καθηγητηλίκι, που του πάει και περισσότερο. Ετσι θα είναι και πιο χρήσιμος στην κοινωνία. Αρκετά έχει κάνει, ήδη, με την αδράνειά του για να εκλεγεί του χρόνου κάποιος με τα φασιστικά χαρακτηριστικά τού Ηλ. Κασιδιάρη ή του Μ. Βορίδη. Δεν θα φταίει, βεβαίως, μόνο αυτός για μια τέτοια εξέλιξη, αλλά δεν θα έχει κάνει και τίποτα για να την αποτρέψει...