Το σκορ είναι 2-1, αλλά νικητές είναι οι χαμένοι...

Αν κάποιος μπορούσε να μου εγγυηθεί ότι σκοτώνοντας δυο χρυσαυγίτες θα ανασταινόταν ο Παύλος Φύσσας κι ότι την επόμενη ημέρα η χώρα θα είχε ξεμπλέξει με το φασισμό, πολιτικό και οικονομικό, θα κατέβαινα ο ίδιος από τη μοτοσικλέτα και θα τους δολοφονούσα εν ψυχρώ με το πιστόλι των εννέα χιλιοστών. Θα ήταν μια απαραίτητη θυσία υπέρ τού ευρύτερου αγαθού τής διάσωσης της πατρίδας μου από τη μπότα τής ακροδεξιάς μισαλλοδοξίας και της νεοφιλελεύθερης οικονομικής γενοκτονίας. Πόσο "απλή" θα ήταν η ζωή αν αντί για δικαιοσύνη επιβαλλόταν αυτοδικία κι αντί για ξερίζωμα του κακού λύναμε τις διαφορές μας όπως τα παιδιά στη γειτονιά: "μου έφαγες έναν, σου τρώω δύο, μου έφαγες τρεις, σου τρώω τέσσερις μέχρι στο τέλος όλο το λούμπεν προλεταριάτο, ακροαριστερό κι ακροδεξιό, να είναι νεκρό προς μεγάλη τέρψη τής ελίτ"...

Δε βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα. Θα πρέπει να αποδειχθεί, και με πειστικό μάλιστα τρόπο, ότι αυτό που έγινε στο Νέο Ηράκλειο, που ήταν καθαρή δολοφονία, δεν ήταν ξεκαθάρισμα λογαριασμών ή μια ακόμα προβοκάτσια των καλοθελητών τού παρακράτους, οι οποίοι ήδη ξέθαψαν την ιστορία των δύο άκρων για να ταυτίσουν την Αριστερά με την ακροαριστερή τρομοκρατία. Ο καλός ντετέκτιβ, ωστόσο, προκειμένου να εντοπίσει το δολοφόνο αναζητά πρώτα και κύρια ποιός ωφελείται ή επιθυμεί να ωφεληθεί από το έγκλημα. Ποιός ωφελήθηκε ή επιθυμεί να ωφεληθεί από τη δολοφονία τού Παύλου Φύσσα και των δύο χρυσαυγιτών; Μόνο εκείνοι που θέλουν να τρομοκρατήσουν τους χειμαζόμενους μικρομεσαίους νοικοκυραίους, να δαιμονοποιήσουν οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης στο καθεστώς και να οδηγήσουν σε έναν ταξικό εμφύλιο πόλεμο, στον οποίο οι σκλάβοι θα πολεμούν σκλάβους με "έπαθλο" τη διαιώνιση των κοινωνικών αδικιών. Δε φτάνω στο σημείο να ισχυριστώ πως ο Αντ. Σαχλαμαράς ή το ακροδεξιό επιτελείο του σχεδίασαν αυτό που συνέβη στο Νέο Ηράκλειο. Μερικά χαμόγελα, ωστόσο, πρέπει να έσκασαν στο Μέγαρο Μαξίμου...

Αν αυτοί που σκότωσαν τους δύο χρυσαυγίτες είναι άνθρωποι του παρακράτους ή "απλώς" μαφιόζοι, "άξιος" ο μισθός τους. Αν ανήκουν στην ακροαριστερά και λειτούργησαν στη λογική τού "να πάρουμε πίσω το αίμα τού Παύλου Φύσσα" οφείλουμε να τους απονείμουμε το Οσκαρ ηλιθιότητας. Η μάχη με το φασισμό και το νεοφιλελευθερισμό πρέπει να γίνει πρωτευόντως σε επίπεδο επιχειρημάτων, ιδεολογικής αντιπαράθεσης και ιστορικών παραδειγμάτων. Η βία είναι αναγκαίο να αποτελεί το "Σχέδιο Β", να είναι στοχευμένη κι όχι τυφλή και, κυρίως, να έχει την έγκριση της πλειονότητας του λαού, έστω και σιωπηρώς, για να μπορεί να γίνεται αποδεκτή ως σώφρων επιλογή. Αλίμονο αν τη μετατρέπουμε σε αυτοσκοπό και τη μεταχειριζόμαστε με την ίδια "σύνεση" που τη μεταχειρίζονταν στην Αγρια Δύση. Το φασισμό και το νεοφιλελευθερισμό δεν θα τους νικήσουμε αν γίνουμε εμείς οι ίδιοι το τέρας που κυνηγάμε. Σε ενα αλληλοφάγωμα τεράτων μην περιμένετε να ξεχωρίσω δίκαιους κι άδικους...