Δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο τού Π. Τατσόπουλου, οπότε δε μπορώ να εκφράσω γνώμη για τη συγγραφική του δεινότητα. Δεν ανήκω, πάντως, στους θαυμαστές τού τρόπου που πολιτεύεται, όχι λόγω κάποιας αριστεροσυντηρητικής σεμνοτυφίας αλλά γιατί η πρόκληση είναι ενδιαφέρουσα μόνο όταν υπάρχει και κάποιο περιεχόμενο από πίσω της. Η πρόκληση για την πρόκληση αδικεί πρωτίστως εκείνον που τη διατυπώνει, θολωμένος ίσως όπως είναι από το ναρκισσισμό που φέρνουν μαζί τους τα πολλά φλας τής δημοσιότητας. Αν, όμως, η Αριστερά σκοπεύει να κυβερνήσει με ζαχαριαδικές ή ανδρεοπαπανδρεϊκές λογικές τού τύπου "όποιος δεν προσκυνά τον ηγέτη και την κλίκα του είναι προδότης και πρέπει να καθαιρεθεί", τότε καλά θα κάνει να μείνει σπίτι της. Κι αυτό γιατί σε μια τέτοια περίπτωση δεν έχει τίποτα καινούριο να προσφέρει στον τόπο. Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί σε δεκαετίες που πιστεύαμε ότι είχαν παρέλθει...
Προφανώς την επίσημη γραμμή κάθε κόμματος χαράσσει η πλειοψηφία. Από πότε, όμως, στην Αριστερά, πλούτος τής οποίας είναι οι ιδέες της, η μειοψηφούσα γνώμη καλείται να σιωπά γιατί αλλιώς ταράζεται ο, κατά τα άλλα, "cool Αλέξης" και οι συν αυτώ; Τόσο πολύ πια θέλει να μοιάσει στον Ανδρέα, τον οποίο αντιγράφει ακόμα και στις χειρότερες πρακτικές του; Ή μήπως, για παράδειγμα, λέει ψέματα ο Π. Τατσόπουλος όταν χαρακτηρίζει λαϊκιστές τους Ανεξάρτητους Ελληνες, με τους οποίους στο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόθυμοι να συγκυβερνήσουν; Κάποιοι στην Κουμουνδούρου, μαζί με τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα, έχουν καβαλήσει ένα καλάμι μέχρι τον ουρανό και δε διστάζουν να ειρωνεύονται ακόμα και τον Μανώλη Γλέζο μέσα στη νεόκοπη μεγαλομανία τους. Πού να μετακομίσουν, δηλαδή, και στο Μέγαρο Μαξίμου. Το πλιάτσικο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα μοιάζει με παιδική χαρά μπροστά στην καταπιεσμένη πείνα των αριστερών τού καναπέ, οι οποίοι δεν είναι σε θέση ούτε να εκμεταλλευτούν ούτε τις ευνοϊκές για τους ίδιους συγκυρίες και να καταλάβουν τα "χειμερινά ανάκτορα" με υγιεινό περίπατο αντί να αγκομαχούν να ξεπεράσουν την Πασοκονεοδημοκρατία...
Η λογοκρισία, η υποταγή τού κάθε βουλευτή στην κομματική γραμμή και η ενός ανδρός αρχή δεν έχουν χώρο στην πραγματική Αριστερά. Αν ο Αλ. Τσίπρας βιάζεται τόσο πολύ να γίνει ΠΑΣΟΚ, ας το ομολογήσει στους εν δυνάμει ψηφοφόρους του κι ας μην προσπαθεί να υφαρπάξει αριστερές ψήφους με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο Ανδ. Παπανδρέου. Αν για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ η ευρωζώνη είναι μονόδρομος, οφείλει να ανακοινώσει στον ελληνικό λαό πως αν του θέσουν από τις Βρυξέλλες το δίλημμα "μνημόνιο ή δραχμή" κι επιμείνουν σε αυτό εκείνος θα επιλέξει το πρώτο. Οι καθαρές κουβέντες δεν θα γλιτώσουν μόνο τον ίδιο από τη λαϊκή χλεύη στη συνέχεια, αλλά και τον τόπο από το χειρότερο που έρχεται, που δεν είναι άλλο από τους χρυσαυγίτες εγκληματίες. Και τότε, Αλέξη μου, για την άνοδο του φασισμού στην εξουσία δεν θα φταίνε μόνο οι ολιγάρχες που δικαίως στοχοποιείς στη ρητορική σου (αν και δεν υπερψηφίζεις τις μειώσεις στις τιμές ορισμένων φαρμάκων), αλλά κι εσύ ο ίδιος, που τον χρησιμοποιείς στο κόμμα σου όταν κάποιος βλέπει το "βασιλιά" γυμνό αλλά αρνείται να περιγράψει τα ανύπαρκτα ρούχα του...
Προφανώς την επίσημη γραμμή κάθε κόμματος χαράσσει η πλειοψηφία. Από πότε, όμως, στην Αριστερά, πλούτος τής οποίας είναι οι ιδέες της, η μειοψηφούσα γνώμη καλείται να σιωπά γιατί αλλιώς ταράζεται ο, κατά τα άλλα, "cool Αλέξης" και οι συν αυτώ; Τόσο πολύ πια θέλει να μοιάσει στον Ανδρέα, τον οποίο αντιγράφει ακόμα και στις χειρότερες πρακτικές του; Ή μήπως, για παράδειγμα, λέει ψέματα ο Π. Τατσόπουλος όταν χαρακτηρίζει λαϊκιστές τους Ανεξάρτητους Ελληνες, με τους οποίους στο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόθυμοι να συγκυβερνήσουν; Κάποιοι στην Κουμουνδούρου, μαζί με τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα, έχουν καβαλήσει ένα καλάμι μέχρι τον ουρανό και δε διστάζουν να ειρωνεύονται ακόμα και τον Μανώλη Γλέζο μέσα στη νεόκοπη μεγαλομανία τους. Πού να μετακομίσουν, δηλαδή, και στο Μέγαρο Μαξίμου. Το πλιάτσικο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα μοιάζει με παιδική χαρά μπροστά στην καταπιεσμένη πείνα των αριστερών τού καναπέ, οι οποίοι δεν είναι σε θέση ούτε να εκμεταλλευτούν ούτε τις ευνοϊκές για τους ίδιους συγκυρίες και να καταλάβουν τα "χειμερινά ανάκτορα" με υγιεινό περίπατο αντί να αγκομαχούν να ξεπεράσουν την Πασοκονεοδημοκρατία...
Η λογοκρισία, η υποταγή τού κάθε βουλευτή στην κομματική γραμμή και η ενός ανδρός αρχή δεν έχουν χώρο στην πραγματική Αριστερά. Αν ο Αλ. Τσίπρας βιάζεται τόσο πολύ να γίνει ΠΑΣΟΚ, ας το ομολογήσει στους εν δυνάμει ψηφοφόρους του κι ας μην προσπαθεί να υφαρπάξει αριστερές ψήφους με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο Ανδ. Παπανδρέου. Αν για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ η ευρωζώνη είναι μονόδρομος, οφείλει να ανακοινώσει στον ελληνικό λαό πως αν του θέσουν από τις Βρυξέλλες το δίλημμα "μνημόνιο ή δραχμή" κι επιμείνουν σε αυτό εκείνος θα επιλέξει το πρώτο. Οι καθαρές κουβέντες δεν θα γλιτώσουν μόνο τον ίδιο από τη λαϊκή χλεύη στη συνέχεια, αλλά και τον τόπο από το χειρότερο που έρχεται, που δεν είναι άλλο από τους χρυσαυγίτες εγκληματίες. Και τότε, Αλέξη μου, για την άνοδο του φασισμού στην εξουσία δεν θα φταίνε μόνο οι ολιγάρχες που δικαίως στοχοποιείς στη ρητορική σου (αν και δεν υπερψηφίζεις τις μειώσεις στις τιμές ορισμένων φαρμάκων), αλλά κι εσύ ο ίδιος, που τον χρησιμοποιείς στο κόμμα σου όταν κάποιος βλέπει το "βασιλιά" γυμνό αλλά αρνείται να περιγράψει τα ανύπαρκτα ρούχα του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου