Από τον Αντ. Σαχλαμαρά, ο οποίος έχει αναγάγει σε τεράστια εθνική επιτυχία το πρωτογενές πλεόνασμα, που ακόμα δεν το είδαμε αλλά Γιάννη το βαφτίσαμε και το οποίο ακόμα κι αν υπάρξει στην πραγματικότητα κι όχι μόνο στα χαρτιά θα είναι ανώφελο αν η κυβέρνηση υποταχθεί και πάλι στα κελεύσματα της τρόικας; Από τον Αλ. Τσίπρα, τον οποίο δεν κατηγορώ για διγλωσσία όσον αφορά το μνημόνιο (σε αυτό είναι θύμα τής επικοινωνιακής καταιγίδας τού κατεστημένου) αλλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα κάτσει να συζητήσει στα σοβαρά τί θα κάνει την επόμενη ημέρα τής απεμπλοκής από την άγρια λιτότητα με ένα σωρό καίριους τομείς, κυρίως την παιδεία και την υγεία. Από το Β. Βενιζέλο, τον οποίο αν γυρίσεις ανάποδα θα πρέπει να περιμένεις κανένα μήνα μέχρι να πέσουν κάτω όλα τα σκάνδαλα στα οποία είναι μπλεγμένος κι ο οποίος κατηγορεί τους άλλους για εξυπηρέτηση συμφερόντων; Στο σπίτι τού κρεμασμένου πρέπει να έχουν περισσότερο τακτ όταν μιλούν για σκοινί Βαγγέλη. Από το ΚΚΕ, που κλαίει ακόμα πάνω από τον τάφο τού Στάλιν κι αντιμετωπίζει την εργατική τάξη όπως τα τηλεοπτικά πρωινάδικα το "δυναμικό" κοινό 15-44; Από τον άρχοντα των λαϊκιστών Π. Καμμένο και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, μπροστά στους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση; Ή από τον κυρ Φώτη Κουρέλη, ο οποίος αυτογελοιοποιείται πολιτευόμενος "και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύλαξ" όταν ο λαός απαιτεί καθαρές επιλογές από έντιμους ανθρώπους κι όχι μεσοβέζικες τοποθετήσεις από εθελόδουλα πιόνια τού συστήματος;...
Από την αρχή τής κρίσης δεν έχω σταματήσει να γράφω πως την κάθαρση στην τραγωδία δεν πρόκειται να τη δώσουν σούπερ ήρωες, που φορώντας τη μπέρτα και τη μάσκα τους θα απαλλάξουν τη "Γκόθαμ Σίτι" από τους κακούς. Τη δουλειά δεν πρόκειται να την κάνει κανένας επίγειος ή επουράνιος σωτήρας, απλούστατα γιατί αυτοί υπάρχουν μόνο στα παραμύθια τής γιαγιάς, του Χόλιγουντ και των παπάδων. Είναι θετικό σημάδι ότι ο κόσμος ειρωνεύεται το wi-fi τού πρωθυπουργού, ο οποίος έγινε ακόμα πιο γελοίος όταν προσπάθησε να αιτιολογήσει την ύψιστη σημασία αυτού του επιτεύγματος, το οποίο βεβαίως ούτε αυτό έχουμε δει ακόμα. Είναι καλό προμήνυμα πως το πόπολο δεν τσιμπά στην πλειοδοσία παροχών τού Αλ.Τσίπρα. Θέλει περισσότερα πλέον για να πειστεί από μια εξάμηνη σύμβαση κοινωφελούς εργασίας, ένα επίδομα θέρμανσης ή μια στείρα επιστροφή στο παρελθόν. Φτάνει αυτό; Προφανώς κι όχι, αλλά μόνο οι εθελοτυφλούντες δε βλέπουν πως οι πολίτες δε μένουν από απάθεια στους καναπέδες τους όταν τους προσκαλούν οι κομματικοί βοσκοί, αλλά γιατί δεν τους εμπιστεύονται τυφλά όπως παλιότερα. Περιμένουν πρώτα έργα για να πιστέψουν μετά στα λόγια. Κι αυτό δεν είναι πληγή για τη δημοκρατία, αλλά ένα πρώτο βήμα για την πραγματική εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας σε αυτόν τον τόπο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου