Η Χρυσή Αυγή είναι το στρατιωτικό σκέλος τής Ν.Δ...

Η Ν.Δ. του Αντ. Σαχλαμαρά θυμίζει σε πάρα μα πάρα πολλά τη μετεμφυλιακή και προδικτατορική δεξιά: δαιμονοποιεί την Αριστερά, καπηλεύεται τον πατριωτισμό, θεσμοποιεί τη μισαλλοδοξία, υπηρετεί τυφλά τους ξένους προστάτες της, καπελώνει τη Δικαιοσύνη, δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις της που δεν τη βολεύουν, παραβιάζει επανειλημμένως ακόμα και το Σύνταγμα και τους νόμους που οι ελίτ έχουν θεσπίσει προς το συμφέρον τους και χρησιμοποιεί τη βία, κρατική των δυνάμεων ασφαλείας και παρακρατική τής Χρυσής Αυγής, προκειμένου να διατηρεί ένα κλίμα τρομοκρατίας. Η Ν.Δ. του Αντ. Σαχλαμαρά δεν είναι διαφορετικό κόμμα από τη Χρυσή Αυγή τού Ν. Μιχαλολιάκου. Είναι, "απλώς", η πολιτικώς ορθή εκδοχή τού νεοφασισμού στην πατρίδα μας, η κεκαλυμμένη ακροδεξιά τού Κυρίου, η προβιά την οποία έχει ενδυθεί ο οπισθοδρομισμός για να φαίνεται μεταρρυθμιστικός και φιλοευρωπαϊκός...

Γι' αυτό και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα προσπερνούσα δίχως να σταθώ τις κατηγορίες που εκτόξευσε χθες από τη Βουλή ο προφυλακισμένος αρχιχιμπαντζής με τα μαύρα. Μόνο που γνωρίζοντας το βίο και την πολιτεία τού Αντ. Σαχλαμαρά και του ακροδεξιού επιτελείου του, το βίντεο Μπαλτάκου και την κίνηση της κυβέρνησης να κλείσει άρον άρον την Ολομέλεια της Βουλής ώστε να παραγραφεί μια σειρά αδικημάτων, από τα μνημόνια και τη Λίστα Λαγκάρντ έως τα υποβρύχια και το PSI, και να ψηφιστούν νόμοι-εκτρώματα, όπως αυτός για τον αιγιαλό, από ελεγχόμενες μικρότερες πλειοψηφίες, δε μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου πως με τον Ν. Μιχαλολιάκο επικοινωνούσε κι ο διευθυντής τού γραφείου Τύπου τού πρωθυπουργού Γ. Μουρούτης και δύο τουλάχιστον υπουργοί. Για κάποιο "περίεργο" λόγο δηλαδή δεν θεωρώ απίθανο να υπήρχε και να υπάρχει μια υπόγεια συνεννόηση της "λάιτ" με τη "χαρντ κορ" ακροδεξιά σε αυτόν τον τόπο, οι οποίες σε αγαστή συνεργασία με τη διαπλεκόμενη σοσιαλδημοκρατία, η οποία θεωρεί τον εαυτό της παρθένα μόνο και μόνο γιατί σπεύδει να αυτοναρκώνεται όταν οι φασίστες επιβήτορες ασελγούν πάνω στο πτώμα της,  απεργάζονται την "Τελική Λύση" για τη μη άνοδο της Αριστεράς στην εξουσία...

Πόσα κόρνερ, άραγε, θα χρειαστούν για να σφυριχτεί πέναλτι; Στους πόσους εξευτελισμούς τής κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας θα συνειδητοποιήσουμε ότι το πολίτευμα δεν κινδυνεύει από τους 300 συγκεντρωμένους ηλίθιους στην πλατεία Συντάγματος που έψαλλαν ναζιστικούς ύμνους, αλλά από τους 300 (τρόπος τού λέγειν) εντός τού Κοινοβουλίου, οι οποίοι αλλάζουν τους κανόνες τού παιχνιδιού κατά πώς βολεύει τα αφεντικά τους. Η κοινοβουλευτική ολιγαρχία δεν κινδυνεύει από τους δεκάρικους λόγους και τα νταηλίκια εγκληματιών τού κοινού ποινικού δικαίου, αλλά από τους ίδιους τους υποτιθέμενους φύλακές της. Ναι, οι πιο συνειδητοποιημένοι πολίτες έχουν κάθε δικαίωμα να κουνούν το δάχτυλο στο λούμπεν προλεταριάτο που πιστεύει ότι οι χρυσαυγίτες είναι αντισυστημικοί ήρωες οι οποίοι αποδίδουν δικαιοσύνη, έστω και με τους νόμους τής άγριας Δύσης. Είναι ντροπή, ωστόσο, να κάνουν το ίδιο όσοι όχι μόνο έχουν στρώσει με τις συμπεριφορές τους το χαλί στο νεοναζισμό για να παρελάσει έως την εξουσία αλλά και συνευρίσκονται στα κρυφά μαζί του, σαν άλλοι παράνομοι εραστές στα μοτέλ τής συνταγματικής ανωμαλίας...

Και είναι ακόμα μεγαλύτερη ντροπή αυτοί που απεργάζονται από κοινού σχέδια στο σκοτάδι για να διαιωνίσουν το συντηρητικό και μισάνθρωπο ραγιαδισμό να κατηγορούν την Αριστερά γιατί επιχειρεί να απελευθέρωσει την πολιτικώς ασυνείδητη εργατική τάξη και τους μικρομεσαίους από τη δηλητηριώδη αγκάλη των νοσταλγών τού χιτλερισμού. Η χώρα κινδυνεύει κυρίες και κύριοι με τον ίδιο τρόπο που κινδύνευε και πριν μια χούφτα παρανοϊκοί συνταγματάρχες καταλύσουν και την τότε επίφαση δημοκρατίας το 1967: όχι από τους "κομμουνιστάς", οι οποίοι πολύ φοβάμαι πως δεν θα προλάβουν να κυβερνήσουν, αλλά από τους κομμουνιστοφάγους, όχι από τους "εθνοπροδότες" αλλά από τους υπερπατριώτες, όχι από τους περήφανους ανθρώπους που δεν ανέχονται το μέλλον τους να είναι η ελεημοσύνη αλλά από τους γερμανοτσολιάδες που ορκίζονται να φυλάσσουν βωμούς κι εστίες την ίδια ώρα που αφήνουν τα περιττώματά τους στη Ρωμιοσύνη. Την ίδια Ρωμιοσύνη που κάθε ημέρα που περνά καταδικάζεται να ξαναζήσει τις χειρότερες στιγμές τής Ιστορίας της αφού "φρόντισε" να μη διδαχθεί τίποτα από αυτές...