Η "Ντόλυ" κυβερνά αυτόν τον τόπο...

Αντί να παραθέσω τα ονόματα των υπουργών Οικονομικών, αλλά και των υπόλοιπων υπουργών που πέρασαν αυτά τα τέσσερα χρόνια από τη χώρα, θα είμαι πιο περιεκτικός και θα τους δώσω το όνομα "Ντόλυ": ναι, του κλωνοποιημένου πρόβατου που κάποιοι στα μέσα τής δεκαετίας τού 1990 είχαν προβλέψει πως θα ήταν η αρχή τού κακού. Γ. Παπακωνσταντίνου, Β. Βενιζέλος, Φ. Σαχινίδης, Γ. Ζανιάς, Γ. Στουρνάρας και τώρα Γκ. Χαρδούβελης, όλοι τους είναι κάτι χειρότερο από "παιδιά" τού Κ. Σημίτη, αν μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο από αυτό: έχουν προκύψει από τη μήτρα τού σοσιαλδημοκρατικού νεοφιλελευθερισμού, αυτού του αρρωστημένου οικονομικού θεωρήματος που προτάσσει τη δημιουργική λογιστική από τη δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου υπέρ των πολλών. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως ο νέος "τσάρος" τής οικονομίας αποτελεί χαρακτηριστικό εκπρόσωπο της Ελλάδας που μας οδήγησε στην καταστροφή: από το "swap" της Goldman Sachs του 2001 έως το PSI, το οποίο στην αρχή κατέκρινε και στη συνέχεια λάτρεψε ως οικονομικός σύμβουλος του Λ. Παπαδήμιου, ο Γκ. Χαρδουβέλης, αγαπημένο "παιδί" και της οικογένειας Λάτση, είναι απλώς ο επόμενος στη λίστα των αναλώσιμων μνημονιολατρών που έχουν βάλει στόχο ζωής να συνεχίσουν την άγρια λιτότητα σε βάρος τής πλειονότητας του λαού για όσο πάει...

Μια από τις πολλές απορίες μου είναι η εξής: πώς είναι δυνατό ο Αντ. Σαχλαμαράς να αλλάζει τόσα πρόσωπα από μια κυβέρνηση που έχει "πετύχει" τόσα πολλά; Ο πρωθυπουργός δεν μας μιλούσε μέχρι χθες με καμάρι για τα επιτεύγματα των υπουργών του; Ανάπτυξη, "success story", πρωτογενές πλεόνασμα, έξοδος στις αγορές, τόσα "κατορθώματα" ζήσαμε με αυτούς που φεύγουν τώρα ως αποτυχημένοι. Γιατί αλλάζει, επομένως, ο Αντ. Σαχλαμαράς μια ομάδα που κερδίζει; Μήπως γιατί δεν κερδίζει τελικώς, όπως μας είπαν ακόμα και μετά από τις ευρωεκλογές οι κυβερνώντες και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους; Αν ο Αδ. Γεωργιάδης αναγέννησε τη δημόσια υγεία γιατί κουνά μαντήλι στον "καλύτερο πρωθυπουργό τής μεταπολίτευσης", όπως χαρακτήρισε στο τελευταίο του ρεσιτάλ γλειψίματος εκεί που πρώτα κατουρούσε τον Αντ. Σαχλαμαρά; Αν ο Γ. Στουρνάρας έσωσε την οικονομία μας, γιατί να το ρισκάρουμε αντικαθιστώντας τον έστω και με κάποιον που του μοιάζει τόσο πολύ; Αν η χώρα βιώνει την ανάπτυξη γιατί αντικαθίσταται ο καθ' ύλη αρμόδιος υπουργός Κ. Χατζηδάκης; Και τα παραδείγματα συνεχίζονται...

Θα μου πείτε, "είναι όλοι τους επιτυχημένοι αλλά ο λαός δεν το κατάλαβε και γι' αυτό χρειάζεται μια ανανέωση και με νέα πρόσωπα με καλύτερα επικοινωνιακά χαρίσματα". Αν ισχυρίζεστε κάτι τέτοιο, προφανώς έχουμε διαφορετική άποψη για τη νεότητα. Αν ο Μ. Βορίδης, ο Μ. Γιακουμάτος, ο Κ. Τασούλας, ο Ανδρ. Λοβέρδος και τόσοι άλλοι είναι φρέσκα πρόσωπα, μάλλον θα είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι αν κάποιος δεν πατήσει πρώτα τα 90 δεν μπορεί να θεωρηθεί γέρος. Κι αν ο Αντ. Σαχλαμαράς ψάχνει τρόπους για να επικοινωνήσει το έργο του ενόψει βουλευτικών εκλογών και με εκπροσώπους της αποκαλούμενης λαϊκής δεξιάς, πού είναι ο πρωθυπουργός ο οποίος υποτίθεται είναι σκληρός πολέμιος του λαϊκισμού; Ας μην κοροϊδευόμαστε άλλο: άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς μήπως και κερδίσει λίγο περισσότερο χρόνο μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν ακόμα εκλεκτοί τού Βερολίνου-λείψανα ενός κόμματος του 8%, όπως ο Β. Βενιζέλος, ο Μ. Χρυσοχοΐδης, ο Π. Κουκουλόπουλος και η Αντζ. Γκερέκου. Το σόου, όμως, τελείωσε και οι κάλπες δεν αργούν...