Γιατί δεν είναι Τσίπρας-Κουτσούμπας-Μιχαλολιάκος-Κασιδιάρης στο ίδιο κελί, αν είναι όλοι τους ακραίοι;...

Με αυτά που βλέπω πολύ φοβάμαι πως όχι μόνο δεν θα έχουμε σύντομα εκλογές, αλλά πως αυτές, με κάποιο έωλο επιχείρημα, θα ματαιωθούν ακόμα και το καλοκαίρι τού 2016, όταν είναι και το ύστατο συνταγματικώς επιτρεπτό όριο επιβίωσης γι' αυτήν την κυβέρνηση. Η δημοκρατία είναι πολύ δύσκολο παιχνίδι, χρειάζεται γερό στομάχι για να αποδέχεσαι ότι η γνώμη σου δεν είναι πλειοψηφική, ότι δεν είναι δυνατό να εξουσιάζεις ελέω θεού και τρόικας, αν αυτά τα δύο δεν ταυτίζονται, και να μη λαμβάνεις υπόψη σου την άποψη του λαού. Ακόμα, όμως, κι αυτή η κοινοβουλευτική ολιγαρχία, με την οποία έχει αντικατασταθεί η δημοκρατία εδώ κι αιώνες, δεν κινδυνεύει γιατί έχουν απομείνει ακόμα έξω από τη μπουζού κάποιοι χρυσαυγίτες, αλλά από το ότι οι υποτιθέμενοι απηνείς διώκτες τους εφαρμόζουν κάθε κόλπο που δίδαξε ο Γκέμπελς στην ανθρωπότητα.  Από το ότι, δηλαδή, η απόσταση ανάμεσα στο Μαξίμου και στον Κορυδαλλό έχει εξανεμιστεί, δυσκολεύοντάς μας να ξεχωρίσουμε ποιός είναι πιο ακροδεξιός από τον άλλο...

Οχι μόνο, για παράδειγμα, δεν τολμούν να διεξάγουν δημοψήφισμα για τη ΔΕΗ, την οποία ιδιωτικοποίησαν με 51 ψήφους σε θερινό τμήμα, αλλά εφευρίσκουν και νομικές προφάσεις για να μη διεξαχθεί καν συζήτηση επί ενός τέτοιου ενδεχόμενου στην Ολομέλεια της Βουλής. Γιατί φοβούνται, αφού ξεχειλίζει το δίκιο που έχουν με το μέρος τους; Γιατί τρέμουν να συγκροτήσουν εξεταστική επιτροπή για το φούσκωμα του ελλείμματος το 2009 από τη στιγμή που είναι πεπεισμένοι ότι τα μνημόνια ήταν μονόδρομος; Γιατί στέλνουν τα ΜΑΤ να δέρνουν καθαρίστριες αν η συνείδησή τους είναι πεντακάθαρη και δεν χρειάζεται ξέπλυμα;...

Ούτε καν η κοινοβουλευτική ολιγαρχία δεν τους βολεύει πλέον. Ούτε το Σύνταγμα και οι νόμοι που οι ίδιοι ψήφισαν για να εφαρμόζει απολύτως πάνω στα συμφέροντά τους δεν είναι ικανά πια να τους προστατεύσουν από μόνα τους. Πάλι "καλά" που μπορούν να δωροδοκούν, νομίμως βεβαίως, τη δικαστική και την αστυνομική/στρατιωτική εξουσία κι έτσι οι ελίτ διαθέτουν μια ισχυρή ασπίδα προστασίας έναντι της κοινωνικής δικαιοσύνης. Εως ποιό σημείο, ωστόσο, είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν με τους θεσμούς, τους οποίους οι ίδιοι δημιούργησαν για να υπηρετούν τις ανάγκες τους, αλλά παρουσιάζονται κι αυτοί πλέον ανεπαρκείς για να καλύπτουν τα νώτα τους; Κι αν επιμένουν στην ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, θα αργήσει η ημέρα που θα δούμε τον Αλέξη Τσίπρα και τον Δημήτρη Κουτσούμπα να οδηγούνται στη φυλακή για διοίκηση εγκληματικής οργάνωσης; Αν οι επικεφαλής τού ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ είναι ακραίοι, γιατί δεν τους βάζουν στο ίδιο κελί με τον Ν. Μιχαλολιάκο και τον Ηλ. Κασιδιάρη για να θωρακίσουν το αστικό μας πολίτευμα;...

Γιατί αν πράγματι η Αριστερά ταυτίζεται με την άκρα δεξιά, αυτή δεν θα έπρεπε να είναι η λογική απόληξη της πολιτικής σκέψης νηπίων από την οποία διακατέχονται οι σαμαροβενιζέλοι και οι αυλοκόλακές τους; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είναι ίδιοι κι απαράλλαχτοι με τη Χρυσή Αυγή γιατί η κυβέρνηση δεν τους διώκει για τα ίδια ποινικά αδικήματα με τα οποία έχουν χρεωθεί οι χιμπαντζήδες με τα μαύρα; Είναι χιλιάδες τα ρητορικά ερωτήματα τα οποία μπορεί να θέσει κανείς για να πει με άλλο τρόπο πως η Ελλάδα με γοργά βήματα οδηγείται σε συνταγματική εκτροπή, η οποία δεν πηγάζει ούτε από τους νεοναζί ούτε από τους "αναρχοκομμουνιστάς", αλλά από εκείνους που υποθετικώς ορκίζονται στο νόμο, στην τάξη και στην ασφάλεια των νοικοκυραίων όταν στην πράξη τους δείχνουν τον ίδιο σεβασμό με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι καρχαρίες τους σπάρους...