Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Θα με ψηφίζατε για πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, αν έδερνα τα παιδιά μου;...

Σε αντίθεση ίσως με αρκετούς Αριστερούς, δεν απεχθάνομαι την επιχειρηματικότητα, δεν είμαι της άποψης πως τα πάντα πρέπει να είναι κρατικά ούτε πως οι δημόσιοι υπάλληλοι διαθέτουν το κληρονομικό χάρισμα έναντι των ιδιωτικών υπαλλήλων και γι' αυτό είναι περιττή η συνεχής αξιολόγησή τους και η απόλυσή τους όταν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Ο ανταγωνισμός, η επινοητικότητα, το ρίσκο και η καινοτομία συναπαρτίζουν την ανθρώπινη φύση κι αποδείχθηκε άλλωστε τεράστιο σφάλμα να μη λαμβάνονται υπόψη στην κατάρτιση ενός συστήματος διακυβέρνησης. Ωσαύτως, το κράτος δεν έχει λόγο να παρεμβαίνει σε τομείς οι οποίοι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν δημόσια αγαθά, όπως είναι το νερό, ή δεν αφορούν την προστασία τού κοινωνικού συνόλου, όπως είναι ο τζόγος ο οποίος αν αφεθεί ανεξέλεγκτος θα γεμίσουμε σε κάθε γειτονιά με κέντρα απεξάρτησης από αυτόν...

Ακόμα, όμως, κι αν αποδεχθώ το εξωφρενικό θεώρημα του ανεκδιήγητου βουλευτή-Τραμπάκουλα Μ. Ταμήλου πως το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι δημόσιο αγαθό κι άρα μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί, δεν είναι δυνατό με τίποτα να συναινέσω στο ξεπούλημα μπιρ παρά δημόσιας περιουσίας στους ίδιους και στους ίδιους διαπλεκόμενους νταβατζήδες, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους προκειμένου να υφαρπάξουν τη ΔΕΗ. Και, φυσικά, οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις δεν μπορούν να γίνονται με προστασία των ημετέρων και με κληρωτίδα για τους λοιπούς κι όχι ύστερα από τη συγκρότηση Ανεξάρτητης Αρχής η οποία θα κάνει φύλλο και φτερό σε καθημερινή βάση τις δυνατότητες των δημοσίων υπαλλήλων τόσο στα χαρτιά όσο και στην πράξη πριν τους στείλει να κάνουν παρέα στο ταμείο ανεργίας (στην καλύτερη περίπτωση) στο εκατομμύριο των ιδιωτικών υπαλλήλων που έχει ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο πολύ καιρό πριν. Κανένας άχρηστος, αμόρφωτος ή τεμπέλης δεν είναι δυνατό να προστατεύεται με το επιχείρημα πως έχει οικογένεια και παιδιά κι έχει κάνει ένα προγραμματισμό για το μέλλον του, πόσω μάλλον όταν υπάρχουν εκεί έξω εκατοντάδες χιλιάδες ικανοί, μορφωμένοι και δουλευταράδες άνεργοι, ενδεχομένως κι εκείνοι με φαμίλια και σχέδια για το αύριο, οι οποίοι "απλώς" δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη για να "τρουπώσουν" στο Δημόσιο...

Ενημερώνω τους εθισμένους στην κυβερνητική προπαγάνδα ότι η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι απελευθερωμένη σε αυτήν τη χώρα, όπως και θα έπρεπε να είναι. Γι' αυτό και είναι αδόκιμη η σύγκριση με τη σταθερή και κινητή τηλεφωνία όπου ο ανταγωνισμός, έστω κι αν κι εκεί υπάρχουν καρτέλ, προς όφελος των καταναλωτών λάμβανε χώρα μέχρι να πωληθεί ο ΟΤΕ στους γερμανούς και με την παρουσία κρατικού φορέα. Για τους πλιατσικολόγους, ωστόσο, αυτό δεν είναι αρκετό. Θέλουν να τα βρουν όλα έτοιμα, παίρνοντας κοψοχρονιά τις υποδομές, το προσωπικό και την τεχνογνωσία τής ΔΕΗ στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού. Είναι σα να αγοράζω ένα οικόπεδο δίπλα στο σπίτι σας και να απαιτώ να μου το παραχωρήσετε με το σκεπτικό πως αν δεν έχω κι εγώ πού την κεφαλήν κλίναι έχετε ένα σαφές προβάδισμα απέναντί μου στον αγώνα για την επιβίωση. Με συγχωρείτε, αλλά με αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει λόγος η κυβέρνηση να δωρίσει τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού στους Μυτιληναίους, στους Κοπελούζους και στους γερμανούς. Ας τη χαρίσει στους μικρομεσαίους βασανισμένους πολίτες αυτής της χώρας, με κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις από επιχειρήσεις κι ενέργεια ώστε να τους δώσει τη δυνατότητα να σηκώσουν κεφάλι. Σε διαφορετική περίπτωση η πώληση της ΔΕΗ θα αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της τελευταίας τετραετίας...

Το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών φορέων για δημοψήφισμα είναι το στοιχειώδες που απαιτείται ως αντίδραση από την κοινωνία. Κι αυτό όχι για να διατηρηθούν τα προνόμια λίγων εκλεκτών συνδικαλιστών με θύμα το δημόσιο ταμείο, αλλά για να δοθεί ένα σαφές μήνυμα πως για να ανοικοδομηθεί αυτή η χώρα όταν απαλλαγεί από τους σαμαροβενιζέλους και τους λοιπούς γερμανοτσολιάδες απαραίτητη προϋπόθεση είναι να της έχει μείνει και κάτι στο χαρτοφυλάκιό της. Προφανώς και το ελληνικό Δημόσιο δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα ο καλύτερος και δικαιότερος διαχειριστής τού εθνικού πλούτου. Αλίμονο, ωστόσο, αν αυτό χρησιμοποιούν ως επιχείρημα εκείνοι που μας κυβερνούν κι έχουν συνταγματική υποχρέωση να προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον. Θα με ψηφίζατε για πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, αν σας έλεγα πως στο σπίτι μου κακομεταχειρίζομαι τα παιδιά μου και τα έχω διαθέσιμα προς υιοθεσία; Γιατί, επομένως, να ψηφίζουμε ανθρώπους που το μόνο που ξέρουν να λένε είναι πως μαζί τα φάγαμε, αλλά δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να απολογηθούν γιατί επέτρεψαν φαινόμενα διαφθοράς και κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος κάτω από τη μύτη τους, όταν δεν ήταν και οι ίδιοι πρωταγωνιστές σε αυτά;...



 

Δεν υπάρχουν σχόλια: