Μην τους ανέχεστε...

Γιατί έχουμε φτάσει στο σημείο να θρηνούμε στην Ευρώπη μια 11η Σεπτεμβρίου κάθε τρεις και λίγο; Μήπως γιατί οι απαντήσεις που δίνουμε στα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα είναι οι ακριβώς αντίθετες από αυτές που θα έπρεπε; Για να είμαι ακριβής: οι βασικοί ένοχοι για τις δεκάδες των νεκρών στο αεροδρόμιο και στο μετρό των Βρυξελλών είναι αυτοί που οργάνωσαν και πυροδότησαν τις εκρήξεις, πιθανότατα το Ισλαμικό Κράτος. Δεν υπάρχει καμιά, μα καμιά δικαιολογία στον κόσμο για να σκοτώνεις ανθρώπους τους οποίους δεν γνωρίζεις καν. Αυτό που οφείλουμε, ωστόσο, να συνεχίζουμε να αναζητούμε και στη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν είναι τα βαθύτερα αίτια τα οποία κινητροδοτούν δολοφόνους όπως αυτούς του ISIS και τα οποία είναι πολύ επιφανειακό να αποδοθούν αποκλειστικώς στη στρεβλή ανάγνωση του Κορανίου...

Κι αν στο κάτω κάτω της γραφής θέλουμε ως Ευρωπαίοι να υποστηρίζουμε και να ισχύει πως πρεσβεύουμε αρχές κι αξίες όπως της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης περισσότερο από κάθε άλλο στον πλανήτη πρέπει να το επιβεβαιώνουμε και με τις πράξεις μας. Μόνο που η ευρωπαϊκή πραγματικότητα εδώ και πάρα πολύ καιρό υποδηλώνει πως το πρόβλημα δεν βρίσκεται στα αστέρια αλλά μέσα μας, όπως θα έλεγε κι ο Σέξπιρ...

Η Γηραιά Ήπειρος μπάζει από παντού. Στο οικονομικό πεδίο απάντησε στην κρίση αποκλειστικώς και μόνο με λιτότητα και τιμωρητικές πολιτικές, με αποτέλεσμα, ακόμα κι αν υποθέσουμε πως η Ελλάδα είναι κακός μαθητής, η ανάπτυξη, όπου αυτή υπάρχει, να είναι στην καλύτερη περίπτωση αναιμική, η ανεργία να μην μειώνεται σημαντικά, οι εργασιακές σχέσεις να θυμίζουν όλο και περισσότερο Μπαγκλαντές και οι τράπεζες να ετοιμάζονται να μας ποτίσουν με νέο γύρο χρηματοπιστωτικής φούσκας αφού στην ουσία παραμένουν ανέλεγκτες. Στο Προσφυγικό αποδείχθηκε ότι η Ενωμένη Ευρώπη υφίσταται μόνο στα χαρτιά κι ότι το κάθε κράτος-μέλος της κοιτά την πάρτη του και μόνο...

Τι κι αν έχουμε κοινό νόμισμα ή περνάμε τα ευρωπαϊκά σύνορα, μέχρι τώρα τουλάχιστον, δίχως διαβατήριο ή βίζα; Στο ζήτημα της πραγματικής ενοποίησης αφεθήκαμε να προχωρούμε σε αυτοκαταστροφικές πολιτικές, όπως η άκριτη διεύρυνση προς ανατολάς, βάζοντας στο κλαμπ χώρες όπως αυτές του Βίζεγκραντ που υπηρετούν συμφέροντα της άλλης όχθης τού Ατλαντικού και οι οποίες δεν έχουν καμιά διάθεση να αποδεχθούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Κι αντί να παραδειγματιζόμαστε από τα λάθη μας, ετοιμαζόμαστε να επανεκκινήσουμε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με μια χώρα όπως η Τουρκία, στην οποία για παράδειγμα το κράτος υπαγορεύει στις εφημερίδες τι μπορούν και τι δεν μπορούν να γράφουν...

Ύστερα, εξάλλου, από τα τείχη και τους φράχτες για τους απελπισμένους πρόσφυγες και μετανάστες βάζουμε τα θεμέλια για να απαντήσουμε στην αιματοχυσία στη βελγική πρωτεύουσα με νέο περιορισμό των ατομικών ελευθεριών στο όνομα της ασφάλειας και με ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων. Οι Βρυξέλλες είχαν μετατραπεί σε φρούριο μετά από την επίθεση στο Παρίσι το Νοέμβριο, αλλά αυτό δεν απέτρεψε τη συμφορά. Κι αυτό γιατί δεν είναι τα τανκ στους δρόμους των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων που θα νικήσουν τη μισανθρωπία αλλά, για παράδειγμα, ο τερματισμός ιμπεριαλιστικών πολέμων, η ουσιαστική ενσωμάτωση των μειονοτήτων και η καταπολέμηση του ρατσισμού και της μισαλλοδοξία ένθεν κακείθεν...

Η Ευρώπη επί αιώνες λειτούργησε ως αποικιοκρατική δύναμη, η οποία χρησιμοποιούσε τους υποτελείς της ως δωρεάν ή φτηνό εργατικό δυναμικό, απομυζώντας παραλλήλως τον πλούτο τους. Και τώρα που οι τελευταίοι καταφεύγουν στην ήπειρό μας για να αποφύγουν να σκοτωθούν από πολέμους και την πείνα που η απληστία μας υποκίνησε η απάντησή μας είναι "πάρτε δρόμο" ή "μην τους ανέχεστε", όπως έγραψε στο twitter o εθνικός μας καραγκιοζάκος, ο οποίος δεν είναι απλώς ένας γραφικός τηλεπωλητής αλλά αντιπρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ε, λοιπόν, θα αντιγράψω τον Αδ. Γεωργιάδη και θα προτρέψω κι εγώ να μην τους ανέχεστε. Μόνο που δεν αναφέρομαι στους "ξένους", αλλά σε όλους εκείνους που είτε ορκίζονται στον θεό είτε στον αλλάχ υποφέρουν από έναν άκρως μεταδοτικό μιθιδρατισμό, αποτελώντας ξεκάθαρους δημόσιους κινδύνους για την κοινωνία μας...