Ο Ψυχάρης παρασύρει τον Κούλη σε έναν πόλεμο που είναι πολύ βρόμικος για να κερδίσει...

Θέλω να νομίζω, για το καλό τής δημοκρατίας μας, πως ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι τόσο αφελής όσο εμφανίζεται να είναι στην υπόθεση Παπαγγελόπουλου. Ο Κούλης έχει στη διάθεσή του πολύ πιο προνομιακά πεδία για να φανεί ο καταλληλότερος πρωθυπουργός από αυτά της διαπλοκής και της διαφθοράς. Γι' αυτό, εξάλλου, κι ο Αλέξης Τσίπρας εκμεταλλεύεται την εμμονή τής ΝΔ στο πρόσωπο του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης για να τη στριμώξει, μέσω της σχετικής συζήτησης στη Βουλή, εκεί που την πονά περισσότερο. Αλήθεια, πιστεύει ο πολιτικός ο οποίος δεν έχει δώσει καμιά απάντηση μέχρι τώρα για τις λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς, για την οικογενειακή σχέση του με τον Στ. Παπασταύρου η για τη Siemens πως αυτή η ατζέντα τον βολεύει; Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως ο αντίπαλός σου είναι βρόμικος, για να παίξεις το χαρτί τού ηθικού πλεονεκτήματος είναι απαραίτητη προϋπόθεση να είσαι εσύ καθαρός.Και ξέρουμε πολύ καλά Κούλη μου πως αν σε γυρίσουμε ανάποδα δεν θα σταματήσουν να πέφτουν στο χώμα σκάνδαλα και σκανδαλάκια σου, όσο κι αν η δικαιοσύνη βαφτίζει, για παράδειγμα, τις μίζες Χριστοφοράκου δωρεές για να μην πληγεί η καριέρα σου...

Ο Κυριάκος δεν είναι αφελής, εγκλωβισμένος είναι από εκείνους που τον εκβιάζουν στο εσωτερικό τού κόμματός του κι από τη διαπλοκή που ψυχορραγεί και η οποία πετά στον ανεμιστήρα ό,τι βρίσκει μπροστά της μήπως και διασωθεί. Αυτός ο πόλεμος είναι του Στ. Ψυχάρη, ο οποίος είναι λογικό να μην αγαπά το βιαστή του, κι όχι του προέδρου τής ΝΔ, μόνο που ο τελευταίος τον έχει υιοθετήσει είτε γιατί έτσι πιστεύει ότι δίνει τα καλύτερα διαπιστευτήρια σε αυτούς που θεωρεί πως πρέπει να τους τα δώσει είτε επειδή τους είναι υποχρεωμένος από τη στιγμή που δίχως αυτούς πιθανότατα δεν θα είχε εκλεγεί ποτέ στην θέση που βρίσκεται σήμερα είτε γιατί ισχύουν και τα δύο...

Η αξιωματική αντιπολίτευση, ιδίως η πολύ ισχυρή καραμανλική της πτέρυγα, αισθάνεται ωστόσο αμηχανία μπροστά στο κυνήγι μαγισσών που έχει στηθεί σε βάρος ενός δικού της παιδιού, όπως είναι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Ο άνθρωπος δεν είναι συριζαίος, αλλά φόλα καραμανλικός. Πώς, επομένως, να βγουν να τον σταυρώσουν οι περισσότεροι στη Συγγρού, ιδίως όταν και οι πέτρες γνωρίζουν ότι η υπόθεση με τις καταγγελίες της νεοδημοκράτισσας εισαγγελέως Τσατάνη μπάζει από παντού; Γι' αυτό, άλλωστε, και το ρόλο τού Ιαβέρη ανάλαβε ο Μ. Βορίδης σε αυτόν τον αχταρμά νεοφιλελεύθερων ακροδεξιών που αποτελεί την ηγετική ομάδα τής αξιωματικής αντιπολίτευσης σήμερα...

Η αμηχανία των υγιών νεοδημοκρατών, άλλωστε, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη από τη στιγμή που ηγετική θέση στη σταυροφορία σε βάρος Παπαγγελόπουλου έχουν αναλάβει "μπουμπούκια" όπως ο Β. Βενιζέλος κι ο Ανδρ. Βγενόπουλος. Γιατί, άραγε, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει κάνει τόσες δημόσιες παρεμβάσεις γύρω από το τεχνητό θέμα που έχει προκύψει; Τόσο πολύ νοιάζεται για την προστασία τής διάκρισης των εξουσιών ώστε δεν θέλει καμία παρέμβαση της εκτελεστικής πάνω στη δικαστική εξουσία; Είναι τόσο άγιος ή, μήπως, είναι τόσο αμαρτωλός γι' αυτό και δεν επιθυμεί να ολοκληρώσει το έργο του αυτός που δεν καταχώνιασε, για παράδειγμα, τη λίστα Λαγκάρντ σε κάποιο συρτάρι τού γραφείου του αλλά παρέχει κάθε συνδρομή στις αρμόδιες αρχές ώστε να τη διερευνήσουν σε βάθος; Και ποια είναι η σύνδεση Βενιζέλου-Βγενόπουλου; Μήπως είναι εκ Λιβάνου ορμώμενη κι αρχίζει από Σα και τελειώνει σε φα;...

Δυστυχώς η υπογεννητικότητα συρρικνώνει όλο και περισσότερο τον ελληνικό πληθυσμό, δυσκολεύοντας παραλλήλως όσους θέλουν να κρύβουν πίσω από την ανωνυμία τις πομπές τους. Πόσο θα ήθελε τώρα ο Βαγγέλης να ήταν Κινέζος και να χανόταν μέσα στο πλήθος; Μόνο που κι ο ίδιος δεν φροντίζει να αυτοπροστατεύεται, θαμπωμένος όπως είναι ακόμα από την ψευδαίσθηση του ανύπαρκτου μεγαλείου του. Για όλα αυτά και πολλά περισσότερα το να επιμένουν Κούλης-Βενιζέλος να παλέψουν μέχρις εσχάτων στο γήπεδο της ηθικής ακεραιότητας είναι σαν ο Ολυμπιακός να επιμένει να αγωνιστεί στο Καμπ Νου κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Είναι, το λιγότερο, αυτοκαταστροφικό, αν και κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενο για τη στριμωγμένη κυβέρνηση της Αριστεράς...