Τι θέλουν στο ΔΝΤ; Η επόμενη γενιά "τζιχαντιστών" να εκκολαφτεί στην Ελλάδα;...

Η κυβέρνηση υπόγραψε το καλοκαίρι το τρίτο μνημόνιο μπροστά στο φάσμα τής χρεοκοπίας. Αυτό περιλαμβάνει επαχθή μέτρα τα οποία επιβάλλονται σε μια κοινωνία η οποία εδώ κι έξι χρόνια πλέον βιώνει ένα καθεστώς λιτότητας και συνεπακόλουθης φτωχοποίησης. Ποιος ωφελείται, ωστόσο, από την απαίτηση του ΔΝΤ τα ήδη δύσκολα μέτρα να γίνουν ακόμα δυσκολότερα με επιχειρήματα που βασίζονται σε αριθμούς που δεν μπορεί να αποδείξει ούτε το ίδιο ότι ισχύουν; Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, το "λαθάκι" τού Ταμείου με τον πολλαπλασιαστή το οποίο οι Έλληνες πλήρωσαν με το αίμα τους. Ακόμα κι αν υποθέσουμε, πάντως, πως πρέπει να περικοπούν και κύριες συντάξεις ή να επιβληθούν και νέοι φόροι με στόχο να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες και να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, ποιος αλήθεια πιστεύει πλέον ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η δημοσιονομική εξισορρόπηση, η οποία άλλωστε σε σημαντικό βαθμό έχει ήδη επιτευχθεί;

Στην Ουάσιγκτον ξέρουν πολλές άλλες χώρες που να παρουσιάζουν, για παράδειγμα, πρωτογενές πλεόνασμα ή έστω ελάχιστο πρωτογενές έλλειμμα και να έχουν υποστεί τόσο βίαιη προσαρμογή στη βιωσιμότητα; Το μέγα ζήτημα, επομένως, είναι η ισχυρή τόνωση της πραγματικής οικονομίας κι αυτή δεν πρόκειται να επιτευχθεί όσο στο ΔΝΤ ποτίζουν δόσεις την Ελλάδα με το σταγονόμετρο, απαιτούν κάθε τόσο αλλαγές στο φορολογικό και στο ασφαλιστικό και δεν συνδράμουν στο σχεδιασμό ενός αναπτυξιακού νόμου ο οποίος θα περιλαμβάνει απαραιτήτως άμεση ρευστότητα και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα επιτρέπουν λελογισμένες δημοσιονομικές υπερβάσεις σήμερα οι οποίες θα εξασφαλίσουν ότι αύριο θα στεκόμαστε στα πόδια μας δίχως την ανάγκη αναπνευστήρα...

Ισχύει πως υπάρχουν κύριες συντάξεις που μπορούν να κοπούν αφού είναι υψηλές και βασίστηκαν στις πελατειακές σχέσεις, όπως αυτές της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι εξακολουθούν να ζουν ανάμεσά μας αρκετοί οι οποίοι δηλώνουν στην εφορία λιγότερα από όσα βγάζουν, δίνοντας επιχειρήματα στο ΔΝΤ να ζητά αυξήσεις άμεσων κι έμμεσων φόρων επί δικαίους κι αδίκους. Η κυβέρνηση καλά κάνει και ξεψαχνίζει τις διάφορες λίστες φοροδιαφυγής- ήδη, άλλωστε, πολλοί από αυτούς που βρίσκονται σε αυτές προσέρχονται οικειοθελώς για να πληρώσουν πρόστιμα και να γλιτώσουν τα δικαστήρια- αλλά απαιτείται πόλεμος σε όλα τα επίπεδα. Τώρα, άλλωστε, που οι διάφοροι Ψυχάρηδες καταθέτουν επιτέλους τον οβολό τους στο δημόσιο ταμείο μειώνονται και οι δικαιολογίες εκείνων που θεωρούν αμαρτία το να κόβουν αποδείξεις. Αν θέλουμε, επομένως, να μειωθεί ο αριθμός και το ύψος των φόρων, επιβάλλεται κι εμείς να είμαστε συνεπέστεροι στις υποχρεώσεις μας...

Αν, ωστόσο, το ΔΝΤ επιμείνει να συμπεριφέρεται σαν "Έμπορος της Βενετίας", τότε αυτοί που το κουμαντάρουν, οφείλουν να σκεφτούν τις ευρύτερες πολιτικές προεκτάσεις των επιλογών τους. Δεν είναι δυνατό λογιστές, όσο σπουδαγμένοι κι αν είναι, να παίρνουν αποφάσεις οι οποίες δεν λαμβάνουν υπόψη τη γενικότερη εικόνα, είτε αυτή αφορά την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα είτε το ότι σε μια περιοχή που περιλαμβάνει τη βόρειο Αφρική, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή η κατάσταση είναι, το λιγότερο, έκρυθμη. Σε αυτόν τον άξονα η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χαρακτηρίζεται από πολιτική σταθερότητα. Όσο κι αν κλυδωνιζόμαστε από την οικονομική κρίση και το προσφυγικό δεν έχουμε εμφύλιο πόλεμο ούτε κυβερνιόμαστε από αυταρχικούς μεγαλομανείς με επεκτατικές βλέψεις, όπως η Τουρκία τού Ρ.Τ. Ερντογάν. Αν στο ΔΝΤ, ωστόσο, επιμείνουν να απαιτούν και τις σάρκες των Ελλήνων ας προετοιμάζονται για αποσταθεροποίηση και της Ελλάδας σε ένα περιβάλλον όπου ήδη ευνοείται η άνθηση της ακροδεξιάς, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και της τρομοκρατίας που έρχεται ως αναπόφευκτη συνέπεια. Σε μια τέτοια περίπτωση η επόμενη γενιά "τζιχαντιστών" δεν θα εκκολαφτεί στο Ιράκ, στη Συρία ή στα γκέτο τού Παρισιού και των Βρυξελλών αλλά στην Ελλάδα. Τόσο απλά...