Αντί η Τουρκία να γίνει Ευρώπη γίνεται Τουρκία η Ευρώπη...

Αν η Ευρώπη βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο έλεος ενός φασιστικού καθεστώτος, όπως αυτό του Ρ.Τ. Ερντογάν στην Τουρκία, αποτελεί κατά βάση δική της ευθύνη. Και για να είμαι συγκεκριμένος, της Αυστρίας και των κρατών τού Βίσεγκραντ κυρίως. Ιδίως τα τελευταία, μολονότι είναι από τα πιο πρόσφατα μέλη τής ΕΕ συμπεριφέρονται με μια αλλόκοτη οίηση. Το να μην θες ούτε ένα μουσουλμάνο στο έδαφός σου σε περίοδο ειρήνης θα ήταν ναι μεν ρατσιστικό αλλά τουλάχιστον δεν θα είχε επίπτωση στο ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Όταν, ωστόσο, μαίνονται πόλεμοι μια τέτοιου είδους αντιμετώπιση αποδεικνύεται βαθιά αντιουμανιστική, πόσω μάλλον όταν απουσιάζει η αλληλεγγύη σε ένα άλλο κράτος-μέλος όπως η Ελλάδα, η οποία όταν κατέρρευσαν τα καθεστώτα τού υπαρκτού σοσιαλισμού στην ανατολική Ευρώπη άνοιξε την αγκαλιά της για πολλούς Πολωνούς, Τσέχους, Σλοβάκους και Ούγγρους που πέρασαν τα σύνορά της για μια καλύτερη ζωή. Το ότι αυτά τα κράτη έχουν παραδοθεί στην ακροδεξιά δεν μειώνει το μέγεθος της αχαριστίας τους. Αντιθέτως, προμηνύει την καταδίκη τους από τον ιστορικό τού μέλλοντος...

Με όλα αυτά η Ευρώπη έχει καταντήσει πρόθυμη να παραχωρήσει ακόμα και τη μισή Κύπρο στην Τουρκία μήπως και η τελευταία αποφασίσει να δεχθεί πίσω τους μετανάστες τους οποίους στέλνουν οι διακινητές στη χώρα μας υπό την ανοχή της. Πριν λίγες ημέρες το καθεστώς Ερντογάν εισέβαλε σε αντιπολιτευόμενη εφημερίδα, η οποία την επομένη κυκλοφόρησε με αποθεωτικό για τον "σουλτάνο" πρωτοσέλιδο, αλλά στις Βρυξέλλες είναι πρόθυμοι να κάνουν και τούμπες στον αέρα αν είναι η Άγκυρα να πράξει τα στοιχειώδη όσον αφορά την επανεισδοχή προσφύγων και μεταναστών. Αντί, δηλαδή, η Τουρκία να αφομοιώνει το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σεβόμενη για παράδειγμα τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της, η ΕΕ αντιγράφει τις πρακτικές της, τουλάχιστον ως προς την ειδεχθή αντιμετώπιση κατατρεγμένων...

Αντί να αποδεχθούν, επίσης, και οι Ευρωπαίοι το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί για το ότι η Συρία και το Ιράκ παραμένουν εμπόλεμες περιοχές επί χρόνια και να αναλάβουν τη φιλοξενία ενός σημαντικού αριθμού υπηκόων των δύο αυτών κρατών προτιμούν να χρηματοδοτήσουν με δισεκατομμύρια ευρώ-άγνωστο ακόμα πόσα- τον Ρ.Τ. Ερντογάν, ο οποίος δεν διστάζει και να δολοφονεί εκατοντάδες συμπολίτες του σε δήθεν επιθέσεις τρομοκρατών προκειμένου να παγιώσει την εξουσία του. Γίναμε όμηροι ενός τυράννου γιατί απεμπολήσαμε θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες. Στο όνομα του κατευνασμού τής δυναμικής τής ακροδεξιάς ρητορικής υιοθετήσαμε την ατζέντα της για να ζούμε με την ψευδαίσθηση πως διατηρούμε τη δημοκρατία μας όταν την έχουμε μετατρέψει σε ρεζίλι των σκυλιών...

Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, ο πόλεμος στη Συρία θα τελειώσει. Και τι με αυτό; Κάποιος άλλος θα ξεσπάσει σύντομα κάπου αλλού από τη στιγμή που τον κόσμο διαφεντεύουν εγωπαθείς ναπολεοντίσκοι. Κι αν στις ΗΠΑ εκλεγεί πρόεδρος ο Ντ. Τραμπ, τότε βρείτε πλανήτη να μετοικήσουμε. Για όλους αυτούς τους λόγους η Ευρώπη δεν μπορεί να δίνει εσαεί λύσεις με μπαλώματα σε ζητήματα προσφυγικών ροών ή ακόμα και μεταναστευτικών γιατί αν άνθρωποι εγκαταλείπουν τις εστίες τους και για οικονομικούς λόγους η ευθύνη πρέπει να αναζητηθεί στη Δύση, στην παγκοσμιοποίηση και στη ραγδαία μετατόπιση του πλούτου από τους πολλούς στους λίγους. Οι ξένοι είναι εχθροί μόνο αν τους αντιμετωπίζεις ως τέτοιους...

Κι αν είναι αλήθεια ότι κάθε κράτος έχει τα όριά του στους πόσους μπορεί να φιλοξενήσει κι αν ο στοιχειώδης ανθρωπισμός μάς αφήνει αδιάφορους, ας αναλογιστούμε έστω τα οικονομικά οφέλη από το υποψήφιο εργατικό δυναμικό που καταφτάνει στη Γηραιά Ήπειρο όχι για να μας πάρει τις δουλειές αλλά για να σωθεί και, παραλλήλως, δίχως να το επιδιώκει να δώσει ώθηση σε τομείς όπως η γεωργία και η βιομηχανία που φυτοζωούν. Δεν ισχυρίζομαι πως πρέπει να αναζητήσουμε δούλους ανάμεσα σε απελπισμένους, αλλά απευθύνομαι σε εκείνους που αισθάνονται τόση αυτοπεποίθηση για την εθνική τους καταγωγή ή την θρησκεία τους που φοβούνται πως θα χαθούν από τα γυναικόπαιδα που αποτελούν την πλειονότητα όσων έρχονται από τη Μέση Ανατολή. Αν αρνείστε να είστε άνθρωποι, τουλάχιστον δείτε το ως μια καλή επιχειρηματική ευκαιρία, όπως τόσα όμορφα σας έχει πλασάρει την ιδεοληψία του των ανοιχτών συνόρων για τις μουστάρδες και των κλειστών για τους ανθρώπους ο καπιταλισμός...