Μάθε Αλέξη γράμματα: Κι ο ψεύτης διεφθαρμένος είναι...

Με τη συνέντευξή του στη "Guardian" ο Αλ. Τσίπρας αποκάλυψε ότι έχει μια περίεργη αντίληψη για την ηθική. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνω όταν δηλώνει, μάλλον με υπερηφάνεια, ότι πολλοί στην Ελλάδα μπορεί να τον θεωρούν ψεύτη, αλλά όχι και διεφθαρμένο. Αν ο πρωθυπουργός εννοεί ότι δεν έχει βάλει το χέρι στο μέλι να το δεχθώ, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος για κάποιους συνεργάτες του. Αν, ωστόσο, διαχωρίζει το ψέμα από τη διαφθορά ώστε να δικαιολογεί τις πράξεις του, τότε μάλλον με χάνει. Κι αυτό γιατί η εντιμότητα ενός πολιτικού δεν κρίνεται μόνο από το αν έχει περάσει από τα χέρια του μαύρο χρήμα, αλλά κι από την ειλικρίνεια με την οποία απευθύνεται στον ελληνικό λαό. Και για το τελευταίο ο Αλ. Τσίπρας δεν είναι σε θέση να διεκδικεί δάφνες...

Η χώρα διέρχεται όντως κρίση θεσμών, όχι όμως όπως την εννοούν ορισμένοι δικαστικοί, η αντιπολίτευση και τα μίντια- φερέφωνα επιχειρηματικών συμφερόντων που τη στηρίζουν. Η δημοκρατία μας δεν κινδυνεύει όταν η εκτελεστική εξουσία λοιδορεί ή επιτίθεται στη δικαστική, και μάλιστα δικαιολογημένα, αλλά όταν ο κυνισμός θεωρείται αποδεκτός ως κανόνας τού πολιτικού παιχνιδιού...

Οι αποκαλύψεις Βαρουφάκη και οι ομολογίες Τσίπρα αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα κυβερνάται από αριβίστες οι οποίοι δεν διστάζουν να πουν και να υποστηρίξουν και τα χονδροειδέστερα ακόμα των ψεμάτων αρκεί να κρατηθούν στην εξουσία. Για τον Αλέξη και την παρέα του ο μεγάλος στόχος δεν είναι η επιστροφή τής χώρας στις αγορές και συνεπακόλουθα η έξοδος από την επιτροπεία, αλλά να καταγραφεί ως ο μακροβιότερος πρωθυπουργός τής εποχής των μνημονίων. Ακόμα κι από αυτό μπορεί να συμπεράνει κανείς πόσο κοντόφθαλμοι είναι εκείνοι που πίνουν τον καφέ τους στο Μαξίμου...

Πόσο μακρινός μοιάζει πλέον ο Φεβρουάριος του 2015, όταν ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε στη Βουλή και δάκρυζε πως θα είναι κάθε λέξη τού Συντάγματος αυτής της χώρας. Έφτανε η πρώτη μεγάλη αναποδιά για να υποταχθεί σε εκείνους που κορόιδευε σε όλη την προηγούμενη ζωή του. Φυσικά και η άσκηση της εξουσίας φαίνεται διαφορετική σε αυτούς που βρίσκονται απέξω σε σύγκριση με εκείνους που τη βιώνουν από μέσα. Η κριτική σε μια απόφαση είναι πάντοτε πιο εύκολη από τη λήψη της. Μόνο που αρχή άνδρα δείκνυσι και στην περίπτωση εκείνων που μας κυβερνούν σήμερα αποδεικνύεται πόσο απλό είναι να αλλοτριωθεί αυτός που ακόμα κι αν δεν ξεκίνησε με τη διάθεση να αλλοτριωθεί, εν τούτοις το αποδέχεται για να κυβερνήσει έστω μέχρι το 2019. Για τέτοιους μπακάληδες μιλάμε...