Δεν θα σταθώ πολύ στο δεύτερο επιχείρημα, το οποίο βασίζεται στο μουσολινικό "ή είσαι μαζί μας ή είσαι εναντίον μας", το οποίο απαγορεύει την έκφραση αντίθετης γνώμης, ακόμα κι αν αυτή δικαιώνεται από τη λογική και την Ιστορία, με το σόφισμα πως από αυτή επωφελείται ο κοινός ιδεολογικός αντίπαλος. Θέλω να νομίζω πως υπάρχουν ακόμα κάποιοι στην κυβερνώσα Αριστερά που κατανοούν ότι η καταφυγή στο φασισμό για να βγεις από μαι δύσκολη θέση συνιστά τουλάχιστον ντροπή κι αυτοεξευτελισμό...
Έχοντας αρχίσει να διαβάζω το περιλάλητο "Adults in the Room" μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δυσκολεύομαι να το ταυτίσω με σαχλά μυθιστορήματα τα οποία έχουν πολλή πέραση, ιδίως αυτήν την εποχή. Δεν αναφέρεται, για παράδειγμα, στο πώς η καταπιεσμένη νοικοκυρά Μαρία Κοντσίτα ερωτεύτηκε τον γοητευτικό τυχοδιώκτη Ντιέγο Δελαβέγα, εγκατάλειψε την οικογένειά της κι έφυγε μαζί του για να ζήσουν για πάντα ευτυχισμένοι στην Τζαμάικα. Είναι καλογραμμένο και, μάλιστα, στην αγγλική, γλώσσα που ο πρωθυπουργός τής χώρας μιλά κάπως καλύτερα από αρχάριο. Κι αν αυτό αφορά περισσότερο τους βιβλιοκριτικούς, στην ουσία του αποτυπώνεται η σκέψη ενός ανθρώπου που μόνο τρελό δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις ούτε άδικο στα συμπεράσματά του...
Καλώ τον οποιονδήποτε να μου αντικρούσει με επιχειρήματα κι όχι με ψυχολογικούς χαρακτηρισμούς "Cosmopolitan" για την προσωπικότητα Βαρουφάκη σε τι από όλα όσα έχει πει και γράψει ο Γιάνης την εποχή των μνημονίων έχει πέσει έξω. Οι δανειστές μάς επέβαλαν ένα τιμωρητικό πρόγραμμα για να διασωθούν η γερμανική και η γαλλική οικονομία από την κατάρρευση των δικών τους τραπεζών που ήξεραν και οι ίδιοι ότι δεν βγαίνει, αλλά το συνεχίζουν γιατί έχουν αυτοπαγιδευτεί σε μια ρητορική που αν την αποκηρύξουν αυτό θα σημάνει τον πολιτικό τους αφανισμό...
Ύστερα από δυόμισι χρόνια τού ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία η ζωή τού μέσου Έλληνα στην καλύτερη περίπτωση δεν έχει επιδεινωθεί, αλλά και δεν έχει βελτιωθεί, αφού έχει μείνει στάσιμη στη μετριότητα. Θα μου πείτε, και με το δίκιο σας, πως ο χρόνος είναι σχετικώς λίγος για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα, ιδίως αν το μέτρο σύγκρισης είναι τα 40 που κυβέρνησαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μόνο που είναι οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί για το μέλλον οι οποίες με τρομάζουν περισσότερο κι όχι όσα προηγήθηκαν...
Η χώρα δεν θα βγει από την επιτροπεία το καλοκαίρι τού 2018, όπως προπαγανδίζει η κυβέρνηση. Έχει ήδη υπογράψει ένα τέταρτο μνημόνιο, που περιλαμβάνει μείωση συντάξεων κ αφορολόγητου για το 2019- 2010, το οποίο βεβαίως και θα επιβλέψουν οι θεσμοί. Και το τραγικότερο; Έχει αποδεχθεί υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060, τα οποία για να επιτυγχάνονται θα απαιτούνται κι άλλα μέτρα. Σκεφτείτε, δηλαδή, πως ένα παιδί που γεννιέται σήμερα θα ζήσει κάτω από τη σκέπη τής νεοφιλελεύθερης λιτότητας τουλάχιστον μέχρι τα 43 του χρόνια...
Ο έτσι κι αλλιώς συγκρουσιακός χαρακτήρας Βαρουφάκη βολεύει τους πρώην συντρόφους του ώστε να τον αποκηρύσσουν ή να τον αποκαλούν "τρελό του χωριού", λες και ήταν εκείνος που άλλαξε κι όχι οι ίδιοι. Αρκετοί, μάλιστα, ανάμεσά τους- είτε αξιωματούχοι είτε μιντιακά φερέφωνα- έχουν πιστέψει την ίδια τους την προπαγάνδα και δεν ντρέπονται να διακηρύσσουν και δημοσίως πως ο κόσμος εξακολουθεί να τους λατρεύει, σαν να μην πέρασε μια ημέρα από την εποχή που έλεγαν πως θα έσκιζαν τα μνημόνια και θα ήταν ημέρα μεσημέρι ή πως θα ήταν κάθε λέξη τού Συντάγματος αυτής της χώρας. Έχουν την τύχη, βεβαίως, βασικός τους αντίπαλος να είναι ο άθλιος Κούλη, τον οποίο αντιπαθούν ακόμα και οι μισοί δεξιοί...
Το βρίσκω λογικό, επομένως, να επιχειρούν τη "δολοφονία χαρακτήρα" Βαρουφάκη, ο οποίος είναι ένας πολύ επικίνδυνος αντίπαλος για το Μαξίμου, όχι μόνο γιατί είναι πιο καταρτισμένος από τον Αλέξη Σαμαρά, αλλά γιατί η δική του ηθική υπεροχή δεν εμφανίζεται στο χάρτη μόνο σε σύγκριση με το βίο και πολιτεία τού μιζολήπτη της Siemens. Είναι απόλυτη και οι προβλέψεις του πολύ περισσότερο επιβεβαιωμένες από τις αντίστοιχες εκείνων που έχουν θέσει την παραμονή τους στην εξουσία ως τη μοναδική τους διακύβευση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου