Είναι αυτονόητο, αν και δεν συμβαίνει συχνά στις ημέρες μας, ότι ο επαγγελματίας δημοσιογράφος οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες του, ιδίως αυτές που έχουν μεγάλη αξία για το δημόσιο συμφέρον. Μήπως, όμως, και οι καθ' έξη πεπλανημένοι πολίτες δεν επιθυμούν να προσεγγίζουν την αλήθεια όταν διαβάζουν ή ακούν μια είδηση παρά μόνο να επιβεβαιώνουν ήδη βαθιά εγκαταστημένες στο συνειδητό και στο υποσυνείδητό τους πεποιθήσεις;...
Όποιος αντιπαθεί τον Αλ. Τσίπρα είναι πρόθυμος να πιστέψει ότι είναι κι έμμισθος πράκτορας της CIA. Όποιος σιχαίνεται τον Κ. Μητσοτάκη είναι διατεθειμένος να αποδεχθεί ότι έχει δωροδοκηθεί από οποιαδήποτε πολυεθνική έχει δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα...
Δεν θα πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε ότι οι εργοδότες των δημοσιογράφων δεν είναι οι εργοδότες που έχει ένας μέσος υπάλληλος. Πρόκειται για ανθρώπους με ισχυρές διασυνδέσεις στα κέντρα λήψης αποφάσεων οι οποίοι, μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούν τους πολιτικούς σαν μαριονέτες τους. Κι αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε τον Βασίλη Κορκίδη γιατί δεν θα είναι τελικώς υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά...
Από την άλλη, ωστόσο, υπάρχει πάντοτε η ατομική βούληση και η συνείδηση στην οποία είναι υπόλογος ο καθένας μας. Κι εκείνοι που ασκούν το δημοσιογραφικό λειτούργημα οφείλουν να γνωρίζουν ότι το "έχω οικογένεια και παιδιά" μπορεί να είναι πειστικό επιχείρημα για έναν οικοδόμο που χτίζει τη βίλα ενός διεφθαρμένου επιχειρηματία, αλλά δεν αθωώνει αυτούς από τους οποίους ο λαός περιμένει να μαθαίνει τι κρύβεται πίσω από τις θολές γραμμές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου