Το Λονδίνο είναι η πολυπολιτισμική πρωτεύουσα μιας χώρας στην οποία η θρησκευτική ουδετερότητα θεωρείται δεδομένη. Κι όμως, σε αντίθεση με το αφήγημα Βορίδη, όχι μόνο δεν έχουν απαγορευτεί τα Χριστούγεννα, αλλά γιορτάζονται με πολύ μεγαλύτερη μεγαλοπρέπεια από ό,τι στην Αθήνα, χάρη βεβαίως και στον καιρό που το επιτρέπει και στα περισσότερα φράγκα. Ο ακροδεξιός βουλευτής, ωστόσο, της ΝΔ κι όσοι ασπάζονται τις ίδιες ιδεοληψίες χρησιμοποιούν για μια ακόμα φορά το λαϊκισμό προκειμένου να μην επιτρέψουν στην Ελλάδα να ασπαστεί τον 21ο αιώνα ώστε να μείνει καθηλωμένη σε αντιλήψεις που μας εξομοιώνουν με το χαρακτηρισμό "Ιράν της Ευρώπης"...
Και σε ένα θρησκευτικά ουδέτερο κράτος οι χριστιανοί μπορούν να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα δίχως κανείς να είναι σε θέση να τους το απαγορεύει. Οι εκκλησίες δεν θα κηρυχθούν παράνομες- αν αυτός είναι ο λόγος που πολλοί σήμερα τις αποφεύγουν-, ο θρησκευτικός στολισμός και δημόσιων χώρων θα παραμείνει νόμιμος και ούτε θα γίνει politically incorrect να εύχεσαι στις γιορτές τής χριστιανοσύνης...
Το ότι θα βγουν οι εικόνες τής Παναγίας και του Ιησού από τις σχολικές και δικαστικές αίθουσες- όπου δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης γιατί άνθρωποι διδάσκουν και μαθαίνουν, δικάζουν και καταδικάζονται, με βάση ανθρώπινα βιβλία και νομοθεσίες- είναι αστείο να το υπολογίζουμε ως δίωξη του θρησκευτικού φρονήματος. Λίγη λιγότερη συμπλεγματική ανασφάλεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...
Σε αυτήν τη χώρα, όμως, δεν έχουμε επιλύσει ακόμα τα στοιχειώδη- όπως το να γίνονται μαθήματα στα δημόσια σχολεία ακόμα και την ημέρα που οι καθηγητές ψηφίζουν τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους-, οπότε ο διαχωρισμός κράτους- εκκλησίας, εν μέσω μάλιστα προεκλογικής περιόδου, μοιάζει λογικό να συγκρίνεται με το δύσκολο θεώρημα του Φερμά. Αλίμονο, πάντως, αν ληφθεί ξανά σοβαρώς υπόψη το διαχρονικό επιχείρημα όσων δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και ποτέ πως δεν είναι ο κατάλληλος καιρός γιατί οι συνθήκες δεν είναι ώριμες. Είναι η πολιτική βούληση που ωριμάζει τις συνθήκες κι αυτή καλείται να επιδείξει η κυβέρνηση μέχρι τέλους, κι ας είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνει. Θα έχει τουλάχιστον διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τις κραυγαλέες αποτυχίες της...
Και σε ένα θρησκευτικά ουδέτερο κράτος οι χριστιανοί μπορούν να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα δίχως κανείς να είναι σε θέση να τους το απαγορεύει. Οι εκκλησίες δεν θα κηρυχθούν παράνομες- αν αυτός είναι ο λόγος που πολλοί σήμερα τις αποφεύγουν-, ο θρησκευτικός στολισμός και δημόσιων χώρων θα παραμείνει νόμιμος και ούτε θα γίνει politically incorrect να εύχεσαι στις γιορτές τής χριστιανοσύνης...
Το ότι θα βγουν οι εικόνες τής Παναγίας και του Ιησού από τις σχολικές και δικαστικές αίθουσες- όπου δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης γιατί άνθρωποι διδάσκουν και μαθαίνουν, δικάζουν και καταδικάζονται, με βάση ανθρώπινα βιβλία και νομοθεσίες- είναι αστείο να το υπολογίζουμε ως δίωξη του θρησκευτικού φρονήματος. Λίγη λιγότερη συμπλεγματική ανασφάλεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...
Σε αυτήν τη χώρα, όμως, δεν έχουμε επιλύσει ακόμα τα στοιχειώδη- όπως το να γίνονται μαθήματα στα δημόσια σχολεία ακόμα και την ημέρα που οι καθηγητές ψηφίζουν τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους-, οπότε ο διαχωρισμός κράτους- εκκλησίας, εν μέσω μάλιστα προεκλογικής περιόδου, μοιάζει λογικό να συγκρίνεται με το δύσκολο θεώρημα του Φερμά. Αλίμονο, πάντως, αν ληφθεί ξανά σοβαρώς υπόψη το διαχρονικό επιχείρημα όσων δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και ποτέ πως δεν είναι ο κατάλληλος καιρός γιατί οι συνθήκες δεν είναι ώριμες. Είναι η πολιτική βούληση που ωριμάζει τις συνθήκες κι αυτή καλείται να επιδείξει η κυβέρνηση μέχρι τέλους, κι ας είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνει. Θα έχει τουλάχιστον διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τις κραυγαλέες αποτυχίες της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου