Καλά τα φαρδομάνικα μα τα φορούν Παππάδες...

Πολύ θα ήθελαν τον Γκέμπελς στην κυβέρνηση για να τους οργανώνει την προπαγάνδα αντί να την αφήνουν στα ανίκανα χέρια τού Ν. Παππά, ο οποίος με την ηγεμονική συμπεριφορά του έχει καταφέρει να εκνευρίσει ακόμα και τον Αλ. Τσίπρα. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως στην όχι και τόσο απίθανη περίπτωση εκλογικής συντριβής τού ΣΥΡΙΖΑ ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής θα είναι από τους πρώτους που θα θελήσουν να επωφεληθούν ώστε να γίνουν βεζίρηδες στην θέση τού βεζίρη. Όπως κι αν έχει, όμως, ο τρόπος που έχει μεταχειριστεί από το 2015 το "παιχνιδάκι" του την ΕΡΤ είναι τόσο αδέξιος ώστε ακόμα και το αλήστου μνήμης MEGA, το οποίο "κατάφερε" να εξοργίσει και τους δεξιούς με το πώς σχολίαζε την επικαιρότητα, να μοιάζει με πρότυπο δημοσιογραφικής δεοντολογίας...

Αν κάποιος από το στενό κύκλο που εξουσιάζει τη χώρα από τον Ιανουάριο του 2015 έχει χτυπηθεί περισσότερο από τον ιό τής έπαρσης αυτός είναι ο Ν. Παππάς. Πέρα από την ΕΡΤ και την επιδίωξη να οικοδομήσει ένα μιντιακό σύστημα το οποίο θα έπινε νερό στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να χτίσει κι ένα ολόδικό του σύστημα στα ΜΜΕ το οποίο θα του εξασφάλιζε αθρόα προβολή και υπό τους καλύτερους όρους.

Τοποθέτησε ακόμα και δημοσιογράφους και "δημοσιογράφους" σε καίρια πόστα με μοναδικό τους προσόν ότι δεν θα τον δάγκωναν παρά μόνο θα τον έγλειφαν. Θα του πρόσφεραν, δηλαδή, το θνησιγενές είδος τής αφοσίωσης που γεννά η υπέρμετρη φιλοδοξία...

Η ΕΡΤ είναι το πιο καθαρό παράδειγμα της αποτυχίας μιας μετριότητας να ζυγίσει καλά το μπόι της, με συνέπεια να το μπερδεύει με τη σκιά της. Ο Ν. Παππάς, όμως, δεν είναι ο μοναδικός στο ΣΥΡΙΖΑ που καβάλησε το καλάμι κι ας βρίσκεται σήμερα στο στόχαστρο περισσότερο από άλλους είτε για να πληγεί ο Αλ. Τσίπρας είτε για να μην λάβει ο ίδιος την "pole position" όταν προκύψει ζήτημα διαδοχής τού πρωθυπουργού στο κόμμα. Στο Μαξίμου, στην Κουμουνδούρου κι όπου αλλού έχουν λάβει οφίτσια αρκετοί "σύντροφοι" με την παπική νοοτροπία τής υπόγειας συναλλαγής έχουν αφήσει το αρνητικό στίγμα τους, το οποίο η Αριστερά θα χρειαστεί δεκαετίες για να αποβάλει από πάνω της ως μια ιδιαίτερη μορφή κοινωνικής ρετσινιάς...