Το ΚΙΝΑΛ δεν σώζεται, μόνο τα στελέχη του...

Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατοπιστεί στην κεντροαριστερά το ΚΙΝΑΛ δεν έχει πολιτικό λόγο ύπαρξης. Δεν θα είχε ακόμα κι αν διέθετε χαρισματικό πρόεδρο κι όχι την Φ. Γεννηματά, η οποία συμβολίζει όλους τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες απομακρύνθηκαν από το ΠΑΣΟΚ. Θα μπορούσα, εξάλλου, να αποδεχόμουν το επιχείρημα της φρέσκιας αρχής ή της μάχης κατά τού λαϊκισμού, αν στη Χαριλάου Τρικούπη δεν έβλεπα να πρωταγωνιστούν τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα που κυβέρνησαν τη χώρα επί αρκετά χρόνια κι αν το κόμμα δεν υπέκυπτε κι αυτό στις σειρήνες τού λαϊκισμού, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη στάση του στη Συμφωνία των Πρεσπών. Πώς να σε πάρουν στα σοβαρά ως μια σύγχρονη παράταξη με προοδευτικό πρόσημο όταν συντάσσεσαι με τους κάθε λογής μακεδονομάχους που πιστεύουν ότι τα Σκόπια θα καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη;...

Υπό αυτήν την έννοια το ΚΙΝΑΛ αναγκάζεται να περιδινείται σε επιλογές οι οποίες μαρτυρούν εκλογικό άγχος, αλλά και υποκρισία. Δεν είναι δυνατό, για παράδειγμα, να μην ψηφίζεις την απλή αναλογική, αλλά να αφήνεις να εννοηθεί πως δεν θα στηρίξεις το πρώτο κόμμα στο σχηματισμό κυβέρνησης προκειμένου να οδηγήσεις τη χώρα σε δεύτερες εκλογές και να βρεθείς ενισχυμένος με την ίδια απλή αναλογική που δεν ψήφισες. Γι' αυτό κι αποτελεί όρο πολιτικής επιβίωσης για όσους συμμετέχουν στο κόμμα κι όχι για το ίδιο το κόμμα η συμπόρευσή τους με το ΣΥΡΙΖΑ στη σύμπτυξη προοδευτικού μετώπου απέναντι στη νεοφιλελεύθερη κι ακροδεξιά ΝΔ των Μητσοτάκη- Γεωργιάδη...

Την ώρα που η Ευρώπη κινδυνεύει να σαρωθεί από τον τυφώνα τού ακροδεξιού λαϊκισμού, είναι χρέος όλων όσων αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί να μην επιτρέψουν η Ελλάδα να πάθει μία από τα ίδια. Κι αν ακόμα, επομένως, δεν το βλέπουν με ιδεολογικούς ή εθνικούς όρους, ας αντιληφθούν ότι και με μικροκομματικούς η συμπόρευση του ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ θα δώσει προοδευτικό άλλοθι σε πολιτικές που δεν θα απέχουν και πολύ από τις μνημονιακές και οι οποίες θα σερβίρονται με γαρνιτούρα οπισθοδρομικών μέτρων. Αυτήν τη φορά, άλλωστε, δεν υπάρχει το άλλοθι της χρεοκοπίας για να γίνεται κουβέντα για αναγκαίους συμβιβασμούς στο όνομα της σωτηρίας τής πατρίδας...