Σύμφωνα με το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, εσχάτη προδοσία συνιστά, ανάμεσα σε άλλα, να παρακωλύσεις και με την απειλή βίας τη Βουλή, την κυβέρνηση ή τον πρωθυπουργό από την ενάσκηση της εξουσίας που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσεις να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή. Ας το έχουν αυτό υπόψη οι παλιοί κι όψιμοι μακεδονομάχοι τού γλυκού νερού την επόμενη φορά που με νεκροκεφαλές και χυδαίες αφίσες απειλήσουν τους βουλευτές που θέλουν να ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών κι ας αναρωτηθούν μπροστά στον καθρέφτη τους ποιοι είναι οι πραγματικοί προδότες: αυτοί που επιλύουν με εθνικώς επωφελή τρόπο μια ανούσια διένεξη τριάντα ετών ή όσοι επιχειρούν να επιβιώσουν πολιτικώς ή και να ξεπλύνουν ποινικά τους αδικήματα πουλώντας πατριωτισμό με τη σέσουλα...
Έχουν δίκιο όσοι λένε πως παρόμοιες αφίσες στο στιλ άγριας Δύσης και "wanted dead or alive" είχαν κυκλοφορήσει και την περίοδο των μνημονίων, ιδίως των δύο πρώτων, με θύματα των απειλών τούς βουλευτές που θα τα ψήφιζαν ή τα ψήφισαν. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνο το χρονικό διάστημα δεν ήταν και πολύ ομιλητικός στο να καταδικάζει τέτοια φαινόμενα. Αλίμονο, όμως, αν η δημοκρατία μας πορεύεται με το "μία σου και μία μου" γιατί τότε δεν θα μείνει κανείς όρθιος για να κυβερνήσει την επομένη του αλληλοφαγώματός μας...
Όπως αλίμονο αν κόμματα αρνούνται θετική ψήφο την οποία είχαν προαναγγείλει γιατί ένας βουλευτής τους έχει διαφορετική άποψη από την κομματική γραμμή στην ψήφο εμπιστοσύνης. Δεν είναι δυνατό ο Στ. Θεοδωράκης για ένα γινάτι να μην υπερψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών επειδή ο Σπύρος Δανέλλης δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ώστε να της δώσει τη δυνατότητα να κυρώσει την επίλυση του Μακεδονικού. Αν υποπέσει σε αυτό το ολίσθημα, τότε η όποια θετική παρακαταθήκη τού Ποταμιού, το οποίο πνέει τα λοίσθια, θα εξαφανιστεί από το αμάρτημα του λαϊκισμού με το οποίο τυχόν να θελήσει να ολοκληρώσει την παρουσία του στο δημόσιο βίο...
Υ.Γ.: Ο vromostomos επιστρέφει την Τρίτη, 22 Ιανουαρίου.
Έχουν δίκιο όσοι λένε πως παρόμοιες αφίσες στο στιλ άγριας Δύσης και "wanted dead or alive" είχαν κυκλοφορήσει και την περίοδο των μνημονίων, ιδίως των δύο πρώτων, με θύματα των απειλών τούς βουλευτές που θα τα ψήφιζαν ή τα ψήφισαν. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνο το χρονικό διάστημα δεν ήταν και πολύ ομιλητικός στο να καταδικάζει τέτοια φαινόμενα. Αλίμονο, όμως, αν η δημοκρατία μας πορεύεται με το "μία σου και μία μου" γιατί τότε δεν θα μείνει κανείς όρθιος για να κυβερνήσει την επομένη του αλληλοφαγώματός μας...
Όπως αλίμονο αν κόμματα αρνούνται θετική ψήφο την οποία είχαν προαναγγείλει γιατί ένας βουλευτής τους έχει διαφορετική άποψη από την κομματική γραμμή στην ψήφο εμπιστοσύνης. Δεν είναι δυνατό ο Στ. Θεοδωράκης για ένα γινάτι να μην υπερψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών επειδή ο Σπύρος Δανέλλης δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ώστε να της δώσει τη δυνατότητα να κυρώσει την επίλυση του Μακεδονικού. Αν υποπέσει σε αυτό το ολίσθημα, τότε η όποια θετική παρακαταθήκη τού Ποταμιού, το οποίο πνέει τα λοίσθια, θα εξαφανιστεί από το αμάρτημα του λαϊκισμού με το οποίο τυχόν να θελήσει να ολοκληρώσει την παρουσία του στο δημόσιο βίο...
Υ.Γ.: Ο vromostomos επιστρέφει την Τρίτη, 22 Ιανουαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου