Ο συγκροτημένος άνθρωπος χαρακτηρίζεται τόσο από το περιεχόμενό του όσο κι από το ήθος του. Δεν έχει σημασία, δηλαδή, μόνο να είναι έντιμος, αλλά και να μην επιτίθεται στους άλλους με σκαιούς χαρακτηρισμούς όταν του κάνουν μία ερώτηση, ιδίως όταν οι άλλοι είναι δημοσιογράφοι κι εκείνος είναι υπουργός. Εν προκειμένω, ο Π. Πολάκης έχει δίκιο να ισχυρίζεται πως πολλές από τις σε βάρος του επιθέσεις από ΜΜΕ οφείλονται στο ότι με την αποκάλυψη σκανδάλων όπως του ΚΕΕΛΠΝΟ ή της Novartis συνέβαλε στο να αναγκαστούν να βγάλουν το δάχτυλο από το μέλι κι αρκετοί μιντιάρχες. Τα πιράνχας, άλλωστε, της υγείας ροκανίζουν εδώ και δεκαετίες το δημόσιο πλούτο σε βάρος των πολιτών...
Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, ωστόσο, χάνει το δίκιο του, αν υποθέσουμε πως δεν έχει καμία ευθύνη στη συγκεκριμένη υπόθεση, όταν αρνείται να δώσει απαντήσεις σε ερωτήσεις για τον θάνατο δύο παιδιών στο νοσοκομείο Λαμίας. Ανεξαρτήτως του ποιος κρατά το μικρόφωνο εκείνη την ώρα, είναι η κοινωνία που ζητά να πληροφορηθεί τι συμβαίνει κι όχι ο όποιος δημοσιογράφος ή ο καναλάρχης- αφεντικό του...
Μπορεί, εξάλλου, ο Π. Πολάκης να είναι η πιο μπρουτάλ εκδοχή τού κυβερνητικού αισθήματος καταδίωξης, αλλά είναι σύνηθες υπουργοί, ακόμα κι ο πρωθυπουργός, να ταυτίζουν οποιαδήποτε κριτική στο έργο τους με κάποια συνωμοσία τής διαπλοκής. Μάλλον δεν έχουν καταλάβει ακόμα πως αποτελούν οι ίδιοι τη νέα διαπλοκή που καταγγέλλουν στους άλλους...
Η καλύτερη απάντηση στην κακόπιστη κριτική είναι η παράθεση επιχειρημάτων αντλημένων από την πραγματικότητα κι όχι ο δίκαιος ή άδικος στιγματισμός δημοσιογράφων. Ο Π. Πολάκης θα όφειλε πρώτα να παραδώσει ένα αξιοζήλευτο κι από τα προηγμένα κράτη δημόσιο σύστημα υγείας πριν παραστήσει τον κριτή των πάντων χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για όπλο του. Μέχρι να το πράξει, είναι προτιμότερο να μην ανοίγει το βόθρο που έχει για στόμα τόσο συχνά γιατί κινδυνεύει να γίνει γραφικότερος της Κρήτης από την οποία και κατάγεται...
Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, ωστόσο, χάνει το δίκιο του, αν υποθέσουμε πως δεν έχει καμία ευθύνη στη συγκεκριμένη υπόθεση, όταν αρνείται να δώσει απαντήσεις σε ερωτήσεις για τον θάνατο δύο παιδιών στο νοσοκομείο Λαμίας. Ανεξαρτήτως του ποιος κρατά το μικρόφωνο εκείνη την ώρα, είναι η κοινωνία που ζητά να πληροφορηθεί τι συμβαίνει κι όχι ο όποιος δημοσιογράφος ή ο καναλάρχης- αφεντικό του...
Μπορεί, εξάλλου, ο Π. Πολάκης να είναι η πιο μπρουτάλ εκδοχή τού κυβερνητικού αισθήματος καταδίωξης, αλλά είναι σύνηθες υπουργοί, ακόμα κι ο πρωθυπουργός, να ταυτίζουν οποιαδήποτε κριτική στο έργο τους με κάποια συνωμοσία τής διαπλοκής. Μάλλον δεν έχουν καταλάβει ακόμα πως αποτελούν οι ίδιοι τη νέα διαπλοκή που καταγγέλλουν στους άλλους...
Η καλύτερη απάντηση στην κακόπιστη κριτική είναι η παράθεση επιχειρημάτων αντλημένων από την πραγματικότητα κι όχι ο δίκαιος ή άδικος στιγματισμός δημοσιογράφων. Ο Π. Πολάκης θα όφειλε πρώτα να παραδώσει ένα αξιοζήλευτο κι από τα προηγμένα κράτη δημόσιο σύστημα υγείας πριν παραστήσει τον κριτή των πάντων χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για όπλο του. Μέχρι να το πράξει, είναι προτιμότερο να μην ανοίγει το βόθρο που έχει για στόμα τόσο συχνά γιατί κινδυνεύει να γίνει γραφικότερος της Κρήτης από την οποία και κατάγεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου