Αποκαμμενοποίηση τώρα...

Ο Αλ. Τσίπρας ακόμα το σκέφτεται για το πότε θα φέρει τη Συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή, ωστόσο το γοργόν και χάριν έχει, πολλώ δε μάλλον όταν συμπίπτει με την αποκαμμενοποίηση της πολιτικής ζωής. Βεβαίως για το ότι ο υπουργός Άμυνας έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις, μολονότι η δημοσκοπική του απήχηση είναι ελάχιστη, μεγάλη ευθύνη έχει ο πρωθυπουργός, ο οποίος τον κατάστησε κυβερνητικό εταίρο, έστω κι αν οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές όταν αυτό συνέβη το 2015. Επομένως, αν τώρα ο Π. Καμμένος τον πιάσει κορόιδο και τον ρίξει, θα έπρεπε να ξέρει ο Αλέξης ότι όποιος ζει από το ξίφος πεθαίνει κι από αυτό...

Όπως κι αν έχει, η χώρα πρέπει να προχωρήσει μπροστά, να κυρώσει τις Πρέσπες και να οδηγηθούμε το συντομότερο σε εκλογές ώστε να αποφευχθεί μια προεκλογική περίοδος διαρκείας και να επικεντρώσουμε στην ουσία, στο χτίσιμο δηλαδή της μεταμνημονιακής Ελλάδας. Γι' αυτό και η αποχώρηση Καμμένου από την κυβέρνηση, με όλο τον εθνολαϊκιστικό συρφετό του, μόνο προς όφελος θα είναι για όσους μείνουν πίσω. Παραπάει να πέσει άλλη μια κυβέρνηση, και μάλιστα εν έτει 2019, για το Μακεδονικό...

Είναι η ανάγκη, εξάλλου, που γεννά τις προϋποθέσεις για μια προγραμματική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ, όσο κι αν ούτε αυτό το ενδεχόμενο είναι πιθανό ή κι ευκταίο. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Αλ. Τσίπρας ανήλθε στην εξουσία υποσχόμενος πως θα τελειώσει με το παλιό, στο οποίο φυσικά κι ανήκει και το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη, ωστόσο, η πιθανότητα διακυβέρνησης της χώρας από το δίδυμο Μητσοτάκη- Γεωργιάδη είναι λογικό να τρομάζει περισσότερο όσους δεν είναι ούτε νεοφιλελεύθεροι ούτε ακροδεξιοί...