Η λίστα Πέτσα για τα ΜΜΕ ή τα "σκοιλ ειλικικου" λίγο νωρίτερα δεν θα συνέβαιναν ποτέ αν αυτοί που μας κυβερνούν πίστευαν ότι πρέπει να λογοδοτούν στους πολίτες για τις πράξεις τους. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, να αποδειχθούν καλύτεροι αυτοί που πριν κυβερνήσουν ήταν μπλεγμένοι στη Siemens, στα θαλασσοδάνεια του "Κήρυκα Χανίων" ή στα αγορασμένα από οφσόρ σπίτια τού Βολταίρου; Δεν ξέρω κανέναν που να έγινε καλύτερος άνθρωπος επειδή άσκησε εξουσία, πολλώ δε μάλλον κάποιον που να έγινε άγιος όταν πριν ήταν ήδη αμαρτωλός...
Θέλει θράσος όταν είσαι καμπούρης να δείχνεις την καμπούρα των άλλων, ακόμα κι αν και η τελευταία υφίσταται, έστω κι αν δεν είναι του ίδιου μεγέθους. Μέσα στην έμφυτη αλαζονεία τού ανθρώπου που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα παλάτια, αλλά και την επίκτητη που γεννάται από την ασυλία που απολαμβάνει από την κριτική και τη δημοσκοπική διαφορά από τον αντίπαλό του, ο Κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει ή έχει συρθεί από τον Αντ. Σαμαρά και τους "κολλητούς" του επιχειρηματίες σε μια σκανδαλολογία από την οποία θα βγει αναπόφευκτα χαμένος. Κι αυτό γιατί τα προσωπικά και κομματικά του αμαρτήματα στο μάτι των αμερόληπτων θα είναι πάντοτε περισσότερα και πιο κατακριτέα από των αντιπάλων του, που θέλησαν κι εκείνοι πάντως να μυηθούν σε ένα παιχνίδι το οποίο δεν γνωρίζει κανόνες και στο οποίο η άλλη πλευρά είναι "μανούλα"..
Κι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να κρατηθεί στην εξουσία με τη σκανδαλολογία, αλλά απότυχε οικτρώς. Ο λαός, ύστερα από μια πολύ δύσκολη (sic) δεκαετία γνωρίζει τη φαυλότητα του πολιτικού, μιντιακού, δικαστικού, αστυνομικού, εκκλησιαστικού συστήματος, κατηγορώντας τους πάντες γι' αυτό. Ο λαός, ιδίως η νεολαία, θέλει ζωή με αξιοπρέπεια, αυτό του έταξε ο Κ. Μητσοτάκης και γι' αυτό τον ψήφισε. Αυτό, βεβαίως, σημαίνει πως αν ο πρωθυπουργός δεν βελτιώσει τη ζωή των πολιτών, πολλώ δε μάλλον αν τη χειροτερεύσει, κανένα βαμμένο μαλλί Καλογρίτσα και μιντιακό μακιγιάζ δεν πρόκειται να τον γλιτώσει από την πτώση...
Θέλει θράσος όταν είσαι καμπούρης να δείχνεις την καμπούρα των άλλων, ακόμα κι αν και η τελευταία υφίσταται, έστω κι αν δεν είναι του ίδιου μεγέθους. Μέσα στην έμφυτη αλαζονεία τού ανθρώπου που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα παλάτια, αλλά και την επίκτητη που γεννάται από την ασυλία που απολαμβάνει από την κριτική και τη δημοσκοπική διαφορά από τον αντίπαλό του, ο Κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει ή έχει συρθεί από τον Αντ. Σαμαρά και τους "κολλητούς" του επιχειρηματίες σε μια σκανδαλολογία από την οποία θα βγει αναπόφευκτα χαμένος. Κι αυτό γιατί τα προσωπικά και κομματικά του αμαρτήματα στο μάτι των αμερόληπτων θα είναι πάντοτε περισσότερα και πιο κατακριτέα από των αντιπάλων του, που θέλησαν κι εκείνοι πάντως να μυηθούν σε ένα παιχνίδι το οποίο δεν γνωρίζει κανόνες και στο οποίο η άλλη πλευρά είναι "μανούλα"..
Κι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να κρατηθεί στην εξουσία με τη σκανδαλολογία, αλλά απότυχε οικτρώς. Ο λαός, ύστερα από μια πολύ δύσκολη (sic) δεκαετία γνωρίζει τη φαυλότητα του πολιτικού, μιντιακού, δικαστικού, αστυνομικού, εκκλησιαστικού συστήματος, κατηγορώντας τους πάντες γι' αυτό. Ο λαός, ιδίως η νεολαία, θέλει ζωή με αξιοπρέπεια, αυτό του έταξε ο Κ. Μητσοτάκης και γι' αυτό τον ψήφισε. Αυτό, βεβαίως, σημαίνει πως αν ο πρωθυπουργός δεν βελτιώσει τη ζωή των πολιτών, πολλώ δε μάλλον αν τη χειροτερεύσει, κανένα βαμμένο μαλλί Καλογρίτσα και μιντιακό μακιγιάζ δεν πρόκειται να τον γλιτώσει από την πτώση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου