Ο Τσίπρας να τα αλλάξει όλα και πρώτα το "δεν ρώτησα, δεν έμαθα"...

Με τρομάζει η ευκολία με την οποία πολιτικοί και δημοσιογράφοι τής Αριστεράς αποδέχονται ότι είναι θεμιτό να χρηματοδοτούνται από αμφιλεγόμενους επιχειρηματίες κάποια ΜΜΕ φίλα προσκείμενα στο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να έχει το κόμμα δυνατότερη φωνή από αυτή που του προσφέρει η συντριπτική πλειονότητα των μίντια. Αν αποδέχεσαι τις πρακτικές τής δεξιάς ως πράξεις αυτοάμυνας, τότε όχι μόνο είσαι υπόλογος γιατί υιοθετείς τον (μη) αξιακό της κώδικα, αλλά κι ομολογείς στην ουσία την ανικανότητά σου να στήσεις ένα "αξιοπρεπές" δίκτυο διαπλοκής, σε αντίθεση με τον πολιτικό σου αντίπαλο. Αλίμονο, όμως, αν η Αριστερά αρχίσει να χρησιμοποιεί ως ελαφρυντικό για την ανικανότητά της το ότι έχει κυβερνήσει λιγότερα χρόνια από τη δεξιά γιατί τότε θα έχουν γίνει όλοι ίδιοι, σε μια κακή απομίμηση της οργουελικής "Φάρμας των Ζώων"...

Δεν τιμά την Αριστερά η επιχειρηματολογία τού τύπου "εμείς κάναμε ντιλ με καλογριτσάδες για να έχουμε φωνή στα ΜΜΕ, αλλά εσείς έχετε παιδεραστές, εκβιαστές και μιζαδόρους στις τάξεις σας". Είναι απαξιωτικό για την Αριστερά ακόμα και να δεχθεί να τα βάλει όλα αυτά στο ζύγι για να φανεί λιγότερο διεφθαρμένη από τη δεξιά. Και μόνο το ότι μπήκαν στον κόπο κάποιοι με αριστερό μανδύα να ντιλάρουν για να βρίσκουν χρηματοδότηση για το κόμμα και φιλικά του ΜΜΕ είναι μεμπτό, μεμπτότατο...

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι άμοιρος ευθυνών γιατί ακόμα κι αν δεν ήξερε τα περισσότερα, είχε χρέος να ρωτά και να μαθαίνει. Το να μην ρωτάς για να μην μάθεις και να μπορείς να διαψεύδεις με ευκολία είναι κουτοπόνηρο και το έχουν κάνει κι άλλοι ηγέτες στο παρελθόν για να υπεκφύγουν των πραγματικών ευθυνών τους. Το λιγότερο που πρέπει από εδώ και πέρα να πράξει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον βεβαίως δεν τον προλάβει με εκλογές ο Κ. Μητσοτάκης, είναι στα τέλη Αυγούστου ο κομματικός ανασχηματισμός που έχει προαναγγελθεί να είναι σαρωτικός, οι περισσότεροι από αυτούς που κυβέρνησαν κι αποδοκιμάστηκαν από το λαό πέρυσι να πάνε σπίτι τους και να έρθει στο προσκήνιο μια νέα γενιά στελεχών χωρίς βαρίδια, αλλά με ικανότητες κι όρεξη για ώσμωση με την κοινωνία κι όχι με το γραφειοκρατικό τους περίγυρο ή την παρασιτική επιχειρηματικότητα...