Δεν φταίει το DNA μας, φταίμε εμείς...

Η Ελλάδα τού 2021 δεν είναι ίδια με την Ελλάδα τού 1821 κι όχι μόνο γιατί δεν κυκλοφορούμε πια με φουστανέλες ή δεν μένουμε σε καλύβες. Αλίμονο κι αν ήταν δηλαδή μετά από 200 χρόνια. Μόνο που η χώρα μας αυτούς τους δύο αιώνες που έχουν μεσολαβήσει έχει υποφέρει πολύ κι έχει υποφέρει περισσότερο από αυτούς τους Έλληνες που υποτίθεται πως πίνουν νερό στο όνομά της... 

Δείτε, άλλωστε, ποια βάλαμε να διοργανώσει τους εορτασμούς για τα 200χρονα, την εκπρόσωπο μιας από τις 300 οικογένειες που διοικούν την πατρίδα σαν να είναι τσιφλίκι τους. Τώρα δεν έχουμε αγάδες, έχουμε ολιγάρχες και πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι...

Η διαφθορά, η αδελφοφαγία ή ο σχεδιασμός στο πόδι δεν συμπεριλαμβάνονται στο DNA κανενός ανθρώπου, όπου κι αν έχει γεννηθεί σε αυτόν τον πλανήτη. Συνεπώς αυτό που συνηθίζουμε να λέμε "είναι ίδιον του Έλληνα" ή "αυτή είναι η Ελλάδα", που έλεγε ο Κ. Σημίτης, δεν είναι γραμμένα στο ριζικό μας ώστε να μην μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτά όσο κι αν προσπαθούμε... 

Αυτό που χρειάζεται είναι κάποιος επιτέλους να ξεδρομήσει από το φαύλο κύκλο, όπως στην ουσία δεν έπραξε καμία ηγεσία των Ελλήνων στο παρελθόν. Άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο αναπαρήγαγε ένα στρεβλό μοντέλο δικαίωσης των παθογενειών τού έθνους και στιγματισμού των λύσεων σε αυτές...

Το 2121 δύσκολα θα είμαι ζωντανός για να διαπιστώσω πώς θα είναι η Ελλάδα τότε. Προτιμώ, ωστόσο, ένα εκατομμύριο φορές να μην τη δω να έχει ΑΟΖ έως τις ακτές τής Μέσης Ανατολής και τα Στενά του Γιβραλτάρ αν είναι να έχουμε καταφέρει να οικοδομήσουμε σε αυτά τα τετραγωνικά χιλιόμετρα που μας αναλογούν σήμερα ένα κράτος δικαίου, κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας, πραγματικά ανεξίθρησκο, ανεξάρτητο από ντόπιους και ξένους αποικιοκράτες κι ελεύθερο από κομματισμό και συντεχνιασμό. Ένα κράτος όπου οι πολίτες του θα θέτουν το δημόσιο συμφέρον πάνω από το ατομικό και θα αντιμετωπίζουν τα προβλήματα του μέλλοντος σαν να ήταν του παρόντος. Αν δεν τα καταφέρουμε δεν θα φταίει το DNA μας, θα φταίμε εμείς...