Όποιος, τον Ιούλιο του 2019, ψήφισε τη ΝΔ γιατί πίστευε ότι ο θατσερόπληκτος Κ. Μητσοτάκης θα ενισχύσει τα εργασιακά του δικαιώματα είναι είτε ηλίθιος είτε ανίδεος. Το είχε παραδεχθεί, μάλιστα, στην προεκλογική του εκστρατεία ο νυν πρωθυπουργός ότι θα ερχόταν ως οδοστρωτήρας πάνω σε "ξεπερασμένα πράγματα" όπως οι έλεγχοι στους χώρους εργασίας ή το οκτάωρο.
Το ότι έρχεται σήμερα και τα νομοθετεί, έστω κι αν αυτό το κάνει πονηρώς εν καιρώ πανδημίας, τον τιμά κατά κάποιο τρόπο γιατί υλοποιεί μια προεκλογική του υπόσχεση. Εκείνοι που δεν πρέπει να αισθάνονται ιδιαιτέρως τιμημένοι είναι όσοι τον ψήφισαν πιστεύοντας ότι ο λύκος έγινε πρόβατο βασισμένοι σε ένα μιντιακό αφήγημα θεοποίησης Μητσοτάκη και δαιμονοποίησης Τσίπρα...
"Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα πλέον δεν μπορούμε να πούμε τίποτα", είχε γράψει ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι κι αυτό ίσως να εξηγεί, μαζί φυσικά με την πανδημία, την αμηχανία με την οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες τη νέα τους φτωχοποίηση. Έστω και τώρα, όμως, ύστερα από σχεδόν δύο χρόνια μιας φαύλης και ταξικώς μεροληπτικής εξουσίας, μπορούμε να πούμε και να κάνουμε πολλά, ξεκινώντας από την αυτοκριτική μας για το πόσο εύκολα εμπιστευόμαστε ανθρώπους που ξέρουμε ότι δεν ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Κι αφού το κάνουμε, οφείλουμε να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις. Αν η πανεπιστημιακή αστυνομία και η κινητοποίηση για να μην πεθάνει απεργός πείνας μάς φάνηκε πως αφορούσαν τους άλλους κι όχι εμάς, το νέο εργασιακό νομοσχέδιο αφορά άμεσα την αξιοπρέπεια των περισσότερων. Εκτός αν είμαστε ικανοποιημένοι με το να είμαστε άνεργοι ή κυνηγοί τού ξεροκόμματου γιατί "αυτή είναι η πραγματικότητα που κοιτά κατάματα" ο πρωθυπουργός μας. Αν είμαστε, όμως, ικανοποιημένοι, ετοιμαστείτε στο επόμενο νομοσχέδιο να θεσμοθετήσουν επισήμως και την απλήρωτη εργασία, κοινώς τη δουλεία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου