Τα έχουν υπολογίσει όλα εκτός από το ότι είμαστε άνθρωποι...

Δεν ενθουσιάζομαι με τα διάφορα κορονοπάρτι τα οποία στήνονται σε πολλές πλατείες. Με τον αριθμό των διασωληνωμένων να βρίσκεται σταθερώς στους πάνω από 800 και τα κρούσματα στις τρεις με τέσσερις χιλιάδες είναι ανεύθυνες οι μαζικές συγκεντρώσεις για να πιεις μια μπύρα ή να καπνίσεις ένα τσιγάρο με φίλους. Κι αυτό ασχέτως με το αν οι συγκεντρώσεις σε κλειστούς χώρους- π.χ. ΜΜΜ ή εργασιακοί χώροι- είναι πολύ πιο επικίνδυνοι κι ασχέτως με τη συνεχιζόμενη προσπάθεια από την κυβέρνηση να πετά αλλού το μπαλάκι τής δικής της πολύ μεγάλης ευθύνης. Ωστόσο, είναι επίσης παράλογο να κρατάς ένα φύσει κοινωνικό ζώο όπως ο άνθρωπος κλεισμένο επί ένα εξάμηνο και να έχεις την απαίτηση να συμμορφώνεται με οριζόντιους περιορισμούς και με άγνωστο χρόνο λήξης τους, ιδίως όταν ανοίγει ο καιρός...

Και είναι ακόμα πιο παράλογο να περιμένεις από νέους ανθρώπους να δείχνουν επ' άπειρο ανοχή σε αντιφατικές δηλώσεις και πρακτικές από την πλευρά εκείνων που θα όφειλαν να είναι πολύ πιο εμπεριστατωμένοι στις τοποθετήσεις και στις πράξεις τους. Λίγοι εξεπλάγησαν με το περιεχόμενο της διαρροής των πρακτικών τής επιστημονικής επιτροπής, αφού οι περισσότεροι λίγο πολύ γνωρίζαμε ότι οι εισηγήσεις της σχετίζονταν με τους επικοινωνιακούς χειρισμούς τής πανδημίας από την κυβέρνηση. Έτσι κι αλλιώς, μόλις βγούμε από αυτή τη δυστοπία οι εισαγγελείς πρέπει να έχουν πολλή δουλειά να κάνουν κι ο καθένας να αναλάβει και τις ποινικές του ευθύνες, αν τυχόν προκύπτουν, χωρίς να κρύβεται πίσω από τη βουλευτική του ασυλία ή την υποταγμένη επιστημοσύνη του...

Τα λύματα μαρτυρούν αύξηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών και λοιπών αντικαταθλιπτικών κατά τη χρονική περίοδο της πανδημίας κι αυτό θα συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα, μέχρι οι άνθρωποι να βρουν ξανά το βηματισμό τους, αν τον είχαν βρει και πριν. Γι' αυτό και προβληματίζει τόσο έντονα το ότι στις επιτροπές των ειδικών δεν συμμετέχει ούτε ένας ψυχολόγος- ψυχίατρος, λες κι αυτή η υγειονομική κρίση δεν αφορά και το πνεύμα, πέρα από το σώμα. 

Είναι, όμως, και μία ακόμα απόδειξη ότι μόνο με τους τεχνοκράτες, ιδίως όταν αυτοί δεν διαθέτουν κοινωνική ενσυναίσθηση, δεν βρίσκεις προκοπή. Τι καλύτερο, ωστόσο, να περιμένεις από εκείνους που νυχθημερόν θυσιάζουν στο βωμό τού νεοφιλελευθερισμού;...