Αυτό που συμβαίνει στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα διαφορετικό από τον εφαρμοσμένο νεοφιλελευθερισμό που παρατηρούμε και σε πολλούς άλλους τομείς. Στην Ελλάδα, με αφορμή και την πανδημία, σχετίζεται και με την εξαφάνιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς όφελος των μεγάλων...
Το ποδόσφαιρο, όμως, είναι ξεχωριστό γιατί οι "πελάτες" του φίλαθλοι μένουν πιστοί στο "προϊόν", την ομάδα τους δηλαδή, ακόμα κι αν δεν τα πηγαίνει καλά στους αγωνιστικούς χώρους. Γι' αυτό και οι απαιτήσεις τους είναι δικαιολογημένα υψηλότερες και γι' αυτό και οι επιθυμίες τους θα έπρεπε να θεωρούνται ιερές...
Οι ποδοσφαιρικοί κολοσσοί, εξάλλου, λησμονούν πως τους περισσότερους παίκτες τους δεν τους έχουν παράξει οι ίδιοι, αλλά τους έχουν αγοράσει από συλλόγους που τώρα τους καταδικάζουν στη χρεοκοπία. Αντί να συμφωνήσουν, όπως γίνεται στο NBA, για αυστηρά οικονομικά όρια στους προϋπολογισμούς και στις μεταγραφές τους, ώστε ο ανταγωνισμός να παραμένει ζωντανός και υγιής, δημιουργούν ένα ολιγοπώλιο που σε μακροπρόθεσμο χρονικό διάστημα θα πληγώσει και τους ίδιους, αφού το ενδιαφέρον αναπόδραστα θα μειωθεί αν παρακολουθείς εβδομάδα παρά εβδομάδα τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να αντιμετωπίζει τη Μίλαν ή τη Γιουβέντους τη Ρεάλ Μαδρίτης...
Αυτό ακριβώς είναι ο νεοφιλελευθερισμός, μια ιδεοληψία που δεν λογαριάζει το παρελθόν κι αδιαφορεί για το μέλλον. Υπολογίζει μόνο στο ζοφερό παρόν για να αβγατίζει τα κέρδη των λίγων σε βάρος των πολλών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου