Οι Έλληνες του εξωτερικού, έστω κι αυτοί που είναι τρίτης, τέταρτης ή πέμπτης γενιάς, συνιστούν δυνητικό πολιτικό κι ενδεχομένως και οικονομικό κεφάλαιο για τη χώρα, έστω κι αν αυτό δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα. Είναι, συνεπώς, εθνικώς ωφέλιμη η ενεργοποίησή τους σε σχέση με την πατρίδα.
Πριν, όμως, τους δώσουμε το δικαίωμα να ψηφίζουν για ένα κράτος στο οποίο δεν έχουν άλλα δικαιώματα και υποχρεώσεις οφείλουμε πρώτα να τους καταστήσουμε ενεργούς Έλληνες. Η σύνδεση με την πατρίδα μπορεί να γίνει μέσω της εκμάθησης της γλώσσας, πρωτίστως, κάτι που απαιτεί ίδρυση και στελέχωση σχολείων όπου υπάρχει ελληνισμός. Αν επενδύσουμε στην παιδεία, τότε τα αποτελέσματα θα είναι σε μεσομακροπρόθεσμο χρόνο πολύ πιο ευεργετικά από το να τους δώσουμε τη δυνατότητα μία φορά στα τέσσερα χρόνια να θυμούνται πως έχουν και μια ελληνική καταγωγή την οποία μπορούν να πουλήσουν στο κόμμα που θα πλειοδοτήσει για την ψήφο τους...
Για την κυβέρνηση, ωστόσο, το εθνικό συμφέρον είναι απλώς μερικές φορές εμπόδιο στην κατάληψη και στη διαιώνιση της εξουσίας της. Το απόδειξε με τη Συμφωνία των Πρεσπών, το αποδεικνύει και με την ψήφο των απόδημων ότι τίποτα δεν υπερισχύει του κομματικού της συμφέροντος...
Αντιμετωπίζει υποτιμητικώς τους Έλληνες του εξωτερικού ως πελατάκια της που θα συρθούν στην κάλπη της χάρη στην επιρροή των τοπικών κομματαρχών της. Όπως, δηλαδή, πιστεύει και για τους Έλληνες του εσωτερικού, γι' αυτό και η απογοήτευσή της θα είναι μεγάλη όταν φτάσει η ώρα τής κρίσης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου