Οι αρμοί της εξουσίας είτε θα ελεγχθούν είτε θα αφανίσουν τη χώρα...

Πριν δύο χρόνια η δεξιά, η οποία ελέγχει τους αρμούς τής εξουσίας εδώ και δεκαετίες, είχε ξεσηκωθεί όταν ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε πως τη δεύτερη φορά Αριστερά θα τους ελέγξει ο ίδιος. Πράγματι, σε ένα κράτος δικαίου ακούγεται τουλάχιστον παράξενο ένας πρώην και μελλοντικός πρωθυπουργός να χρησιμοποιεί τέτοιου είδους ορολογία. Η Ελλάδα δεν είναι, όμως, ένα κράτος δικαίου- μοντέλο και οι υποθέσεις Πατέλη και Ζακ Κωστόπουλου που βρίσκονται στην επικαιρότητα απλώς μας το υπενθυμίζουν...

Για να γίνουν η δικαστική και η μιντιακή εξουσία πραγματικά ανεξάρτητες και για να μην επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις το εφοπλιστικό- τραπεζικό- επιχειρηματικό κεφάλαιο πρέπει πρώτα να ελεγχθεί η σημερινή ασυδοσία τους. Όσο στις δικαστικές αποφάσεις ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, όσο τα ΜΜΕ θα αποφεύγουν την αντικειμενικότητα κι όσο η διαπλοκή θα κάνει πάρτι το να έχεις την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να διορίζεις τους υπουργούς δεν θα είναι ποτέ όσο αποφασιστικό επιτάσσει η δημοκρατία. Φυσικά και πρέπει να υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα στη νομοθετική κι εκτελεστική εξουσία, αλλά ματς με μιλημένο διαιτητή είναι χειρότερο κι από αγώνα χωρίς κανόνες...

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδεχθεί εδώ και πολύ και καιρό τη στάση τού Ιησού ή του Γκάντι, να γυρίζει δηλαδή και το άλλο μάγουλο όταν του δίνουν σφαλιάρες αυτοί που είναι πιο βρόμικοι κι από τη βρομιά. Μπορεί μια τέτοια στάση να οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών, αλλά δυσκολεύει πολύ την πορεία προς το Μαξίμου. Εκτός αν στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση έχουν βολευτεί με αυτόν το ρόλο και δεν επιζητούν να αναλάβουν εκ νέου ευθύνες ύστερα από τη διάψευση των ψευδαισθήσεων την πρώτη φορά...