Τα βουβάλια θα βρουν όλα τους νερό...

Ο νούμερο ένα υπεύθυνος για τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι, βεβαίως, η Ρωσία. Αν δεν υπάρχει, άλλωστε, εισβολέας δεν υπάρχει κι αιματοχυσία. Θα ήταν, εξάλλου, κι εθνικώς αυτοκαταστροφικό να δικαιώνουμε τον κατακτητή όταν αυτός χρησιμοποιεί ίδιες μεθόδους με εκείνες που χρησιμοποίησε η Τουρκία στην Κύπρο το 1974. Είναι, όμως, η Ρωσία η μοναδική ιμπεριαλιστική δύναμη στον πλανήτη που επεμβαίνει με τη βία για την αλλαγή συνόρων στο όνομα αρχών- όπως η προστασία πληθυσμών και η αποναζιστικοποίηση- οι οποίες κατ' αρχήν ακούγονται ωραία στα αφτιά μας;

Όχι φυσικά. Οι ΗΠΑ έχουν εισβάλει σε πλείστες χώρες μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο- ακόμα και στην Ευρώπη και δη στη σημερινή Σερβία- χρησιμοποιώντας πάνω κάτω επιχειρήματα που κι ο Βλ. Πούτιν χρησιμοποιεί σήμερα για την Ουκρανία. Υπενθυμίζω, επίσης, πως όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση πριν 30 χρόνια η Δύση είχε δεσμευτεί απέναντι στη Μόσχα το ΝΑΤΟ να μην επεκταθεί προς ανατολάς, υπόσχεση που δεν κρατήθηκε. Σκεφτείτε πως ακόμα οι Αμερικανοί διατηρούν το εμπάργκο στη φτωχή Κούβα, αλλά δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα στη Ρωσία να μην επιθυμεί στρατιωτική της περικύκλωση από νατοϊκές δυνάμεις...

Οι μεγάλοι χαμένοι, ωστόσο, δεν είναι η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η ΕΕ, ο Βλ. Πούτιν ή ο Τ. Μπάιντεν, αλλά τα βατράχια που τα ισοπεδώνουν τα βουβάλια, οι λαοί χωρών που χρησιμοποιούνται ως αναλώσιμα πεδία βολής από τους ισχυρούς τού πλανήτη. Σήμερα είναι οι Ουκρανοί, χθες οι Σύριοι, οι Ιρακινοί και οι Αφγανοί, προχθές οι Βιετναμέζοι και οι Έλληνες κι ο σχετικός κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Αφήστε που οι επανειλημμένες αλλαγές συνόρων, ιδίως στη γειτονιά μας, δεν προμηνύονται θετικές εξελίξεις και για το δικό μας μέλλον...