Ο Πούτιν χθες φίλος και σήμερα εχθρός, ο Μαδούρο χθες εχθρός και σήμερα φίλος, η Δύση πάντα με την υποκριτική πλευρά της Ιστορίας...

Η Μ. Θάτσερ είχε πει κάποτε για τον ΙΡΑ πως είναι τρομοκράτες και δεν πρέπει να τους δίνεται το οξυγόνο τής δημοσιότητας. Μερικά χρόνια αργότερα διαπραγματευόταν μαζί τους. Πριν μερικά έτη δικτάτορας για τη Δύση ήταν κι ο Νικολάς Μαδούρο, αλλά τώρα διαπραγματεύεται μαζί του για να της πουλά πετρέλαιο. Μην εκπλαγείτε, συνεπώς, αν σε μερικά χρόνια από τώρα η Δύση θα διαπραγματεύεται στο ίδιο τραπέζι με τον "παράφρονα" Βλ. Πούτιν. Το ίδιο, άλλωστε, έκανε και πριν μερικές εβδομάδες... 

Οι τρομοκράτες τού χθες είναι οι αναγνωρισμένοι συνομιλητές τού σήμερα και το αντίστροφο στον οργουελικό μας κόσμο. Γι' αυτό και καλό είναι οι διαχρονικοί τιμητές τής Δύσης να είναι προσεκτικότεροι στις αποτιμήσεις τους γιατί μπορεί (ξανά) αύριο μεθαύριο να χρειαστεί να καταπιούν τη γλώσσα τους. Ιδίως ο πρωθυπουργός μας, η τακτική τού οποίου είναι σε πολλά ζητήματα να κάνει σήμερα ό,τι μέχρι χθες χαρακτήριζε λαϊκισμό, αποδεικνύοντας εμμέσως ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος λαϊκιστής από τον ίδιο...

Ο λαϊκισμός στην περίπτωση Μητσοτάκη συνοδεύεται κι από μπόλικο θράσος. Γιατί τι άλλο από θράσος είναι να παριστάνεις τον πολέμιο της κερδοσκοπίας στην αγορά ενέργειας όταν ακόμα και τώρα δεν παρεμβαίνεις, για παράδειγμα, στα τιμολόγια ρεύματος, δεν μειώνεις τον ειδικό φόρο στα καύσιμα, ιδιωτικοποιείς τη ΔΕΗ ή δεν αυξάνεις ουσιωδώς τον κατώτατο μισθό; Όπως, όμως, τώρα δίνει μάχες για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ αύριο μεθαύριο δεν θα θυμάται καν πως συναντούσε τον ξεχασμένο κι από τους Βενεζολάνους Χ. Γκουαϊδό, που μια φορά κι έναν καιρό συναντούσε με την ιδιότητα του δήθεν πραγματικού προέδρου της Βενεζουέλας. Ευτυχώς, όμως, για τη χώρα ο Κ. Μητσοτάκης προετοιμάζεται για εκλογές οι οποίες και θα αποδειχθούν το κύκνειο άσμα ενός φαύλου αλαζόνα που κυβέρνησε με προμετωπίδα του την ύβρι και θα εισπράξει τη νέμεση που του αξίζει...