Σε ποιες αντιλήψεις συμπυκνώνεται, μέσες άκρες, ο ακροδεξιός λόγος; Στο ότι η Ελλάδα είναι η ανώτερη χώρα τού κόσμου, οι Έλληνες ο ανώτερος λαός, στο ότι οι ξένοι δεν έχουν θέση στην ελληνική εδαφική επικράτεια γιατί μας κλέβουν τις δουλειές και κινδυνεύει ο πολιτισμός μας, δεν μπορεί να γίνεται εφαρμογή θετικών διακρίσεων υπέρ κάθε είδους μειονοτήτων κι ευπαθών ομάδων, στο μίσος για τον κομμουνισμό και την Αριστερά που στα μάτια τους είναι ένα και το αυτό, στην θρησκοληψία και γενικότερα στο υπερσυντηρητισμό και στη στείρα προσκόλληση στο παρελθόν. Η διόλου αμελητέα ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ, η κοινοβουλευτική παρουσία τής Ελληνικής Λύσης, η πολιτική νεκρανάσταση του Ηλ. Κασιδιάρη και το τρίο Μπογδάνου- Κρανιδιώτη- Τζήμερου μαρτυρούν πως εκεί έξω υπάρχει ένα κοινό ευεπίφορο στην υιοθέτηση της μισαλλοδοξίας ως στάσης ζωής. Και γι' αυτό δεν φταίνε μόνο η εποχή που ζούμε ή το χαμηλό εκπαιδευτικό και πνευματικό τους υπόβαθρο...
Φταίει και η Αριστερά όταν σνομπάρει να συζητήσει τις ιδέες της με το λούμπεν προλεταριάτο και πρεκαριάτο, λόγω μιας αυτοχρισμένης "αστικής αυτοπεποίθησης" κι ενός ελιτισμού που δεν έχει τίποτα το λαϊκό. Ναι, οι άνθρωποι χρειάζονται οράματα και μεγάλες ιδέες για τις ζωές τους. Έχουν, όμως, ανάγκη και το ψωμί, το σπίτι ή τη διασκέδαση...
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά, για να θυμηθώ τον Μπρεχτ, μπορεί να θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαΐ, αυτοί όμως στην Αριστερά που πιστεύουν το ίδιο θα ήταν ταπεινότερο να αλλάξουν τη μαρκίζα στα σπίτια τους στα βόρεια προάστια αντί να αναζητούν έναν καλύτερο λαό για να πατρονάρουν. Η καλύτερη διδασκαλία, άλλωστε, είναι το προσωπικό παράδειγμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου