Ένας Βενιζέλος που πιστεύει ακόμα ότι τον λένε Ελευθέριο...

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν ήταν μόνο ικανός, ήταν και τυχερός. Το ότι κέρδισε, για παράδειγμα, η Αντάντ τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, την οποία υποστήριζε, κι όχι η Γερμανία δεν ήταν θέμα σωστού υπολογισμού, ιδίως πριν μπουν και οι Αμερικανοί στον πόλεμο. Το ότι, επίσης, η μικρασιατική καταστροφή δεν συνέβη επί ημερών του, μολονότι οι διάδοχοί του ακολούθησαν τη δική του πολιτική, μπορεί να θεωρηθεί κι αυτό εύνοια της τύχης. Όπως κι αν έχει, όμως, θα αδικούσαμε πολύ τον Ελευθέριο αν τον βάζαμε στην ίδια κατηγορία ηγετών με τον Ευάγγελο Βενιζέλο...

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρόσδεσε το άρμα τής χώρας σε αυτό του Ηνωμένου Βασιλείου και στο τέλος οδηγηθήκαμε στη μικρασιατική καταστροφή. Τα κίνητρά του, ωστόσο, ήταν πάντοτε πατριωτικά. Αντιθέτως, ο Ευάγγελος Βενιζέλος πρόσδεσε το άρμα των δικών του φιλοδοξιών σε αυτό της χώρας και δεν θα μείνει ικανοποιημένος αν η χώρα δεν τον ανταμείψει με αξιώματα που δεν τα αξίζει. Δεν είναι αντιπατριωτικό, για παράδειγμα, να ισχυρίζεσαι πως το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη. Γίνεται, όμως, όταν το λες μόνο και μόνο για να γίνεις ΥΠΕΞ του Κ. Μητσοτάκη...

Πολύ αμφιβάλλω αν ο υποθαλάσσιος ορυκτός πλούτος τού Αιγαίου, αν υφίσταται κάτι τέτοιο, θα είναι και πολύ πλούτος όσο οδηγούμαστε αποκλειστικώς στην ενέργεια από ΑΠΕ. Όπως, επίσης, πρέπει να θεωρούμε αδύνατη την εκμετάλλευσή του αποκλειστικώς από την Ελλάδα δίχως να έχει προηγηθεί πόλεμος με την Τουρκία, η οποία έχει έτσι κι αλλιώς κι αυτή δικαιώματα... 

Το να εμφανίζεσαι, όμως, από την πολιτική ανυπαρξία για να δικαιολογήσεις τις διεκδικήσεις τού γείτονα, σε μια τόσο εύθραυστη εποχή μάλιστα, αποκλειστικώς για να ικανοποιήσεις τα προσωπικά σου απωθημένα φιλοδοξίας και μεγαλομανίας δεν συνιστά προσφορά στην πατρίδα. Μάλλον ένα ακόμα λιθαράκι στο χτίσιμο ενός υπερτιμημένου, υπερτροφικού εγώ...