Αν η ζωή των άλλων μας ενδιέφερε περισσότερο από την τσέπη μας δεν θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη...

Στην Ελλάδα, την τρίτη χώρα παγκοσμίως σε θανάτους την τελευταία εβδομάδα λόγω covid, η οποία ξεπέρασε ακόμα και την Ιταλία και το Βέλγιο σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού και η οποία θρηνεί καθημερινώς πάνω από 50 ανθρώπους, η κυβέρνησή της ανακοίνωσε άρση των όποιων περιοριστικών μέτρων είχαν μείνει σε εφαρμογή. Ο Θ. Σκυλακάκης, μάλιστα, ο οποίος συνηθίζει να λέει ωμά όσα ο Κ. Μητσοτάκης πιστεύει αλλά κρύβει, μας είπε πως υπάρχουν "μόνο" υγειονομικές επιπτώσεις από τον κοροναϊό κι όχι οικονομικές. Να το ακούσουν και οι οικογένειες των πάνω από 28.000 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους πως τα αγαπημένα τους πρόσωπα ήταν "υγειονομικές επιπτώσεις" για να αναθαρρήσουν...

Η κυβέρνηση πράττει με την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια ό,τι έπραξε και με την πανδημία, σχεδόν τίποτα δηλαδή. Σε αντίθεση, ωστόσο, με τον κοροναϊό η εκτίναξη των τιμών, ιδίως στην ενέργεια, την έχει χτυπήσει πολύ δημοσκοπικώς. Κι αν η δημοσκοπική πτώση τής ΝΔ είναι πρόβλημα του Κ. Μητσοτάκη που δεν με απασχολεί ιδιαιτέρως, η ουσιαστική αδιαφορία μας για τους νεκρούς τής πανδημίας είναι ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί τους πάντες...

Αν ενδιαφερόμασταν περισσότερο για τις ζωές των άλλων, θα απαιτούσαμε πολύ πιο δυναμικώς από την κυβέρνηση να ενισχύσει το ΕΣΥ. Αν μας ένοιαζε λίγο πιο πολύ ο συνάνθρωπος, θα εμβολιαζόμασταν και οι ίδιοι χωρίς να περιμένουμε από τους άλλους να μας παρέχουν την ανοσία τής αγέλης. 

Αν διαθέταμε περισσότερη ταξική συνείδηση και κοινωνική ευαισθησία θα μας απασχολούσε πιο πολύ η ανθρώπινη ζωή και λιγότερο η τσέπη μας. Τι γράφω, όμως, κι εγώ; Αν είχαμε όλα αυτά, θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να είχαμε πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη;...