Μαρξιστής- λενινιστής την προεκλογική περίοδο, υποκριτής 365 ημέρες το χρόνο...

Οι νεοφιλελεύθεροι είναι τόσο πεπεισμένοι για το δίκαιο των ιδεοληψιών τους ώστε αγκομαχούν να παρουσιάζονται διαφορετικοί από αυτό που είναι. Κακή ώρα ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος δεν δίστασε να υποστηρίξει στη Βουλή πως η κυβέρνησή του προασπίζεται το "νόμος είναι το δίκιο τού εργάτη". Προς τι αυτή η πρεμούρα να παραστήσει τον κομμουνιστή αφού βρίσκεται με τη "σωστή πλευρά τής Ιστορίας";...

Αφού δεν υπάρχει κοινωνία, όπως υποστήριζε η Μ. Θάτσερ, αφού η αγορά πρέπει να αυτορυθμίζεται, αφού η απαλλαγή των πλούσιων από τους φόρους ευνοεί και το κοινωνικό σύνολο γιατί ο πρωθυπουργός επιχειρεί προεκλογικώς να μας πει πως δεν πιστεύει σε τίποτα από όλα αυτά; Τα ερωτήματα προφανώς και είναι ρητορικά από τη στιγμή που κι ο Κ. Μητσοτάκης γνωρίζει ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι ένα σύστημα ιδεοληψιών που γεννήθηκε κι εφαρμόζεται για να δικαιολογεί τις ταξικές ανισότητες, την ανισοκατανομή τού πλούτου και τις διακρίσεις. Ξέρει, όμως, και πολύ καλά ότι "με πορδές δεν βάφονται αβγά" ούτε κερδίζονται εκλογές. Γι' αυτό και καταφεύγει για μια ακόμα φορά στην ψευδολαϊκότητα και στο λαϊκισμό...

Κι επειδή πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι, μέχρι την τελευταία στιγμή και παρά τις αντιδράσεις αυτή η κυβέρνηση περνά νομοσχέδια με σαφές ταξικό πρόσημο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ν/σ για τα ΑΕΙ, το οποίο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των χορηγών τού πρωθυπουργού. Ο Κ. Μητσοτάκης γίνεται μαρξιστής- λενινιστής στις προεκλογικές περιόδους, αλλά παραμένει υποκριτής 365 ημέρες το χρόνο...