Ευτυχείτε γιατί ο ηγέτης ευτυχεί...

Ο Κ. Μητσοτάκης θα ισχυριζόταν "τα καταφέραμε" ακόμα κι αν είχε καεί ολόκληρη η Ελλάδα. Το ισχυρίζεται, άλλωστε, και για την πανδημία και την ακρίβεια μολονότι είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης στα αρνητικά στατιστικά. Γιατί να μην το κάνει, όμως, αφού διαθέτει μιντιακή υπεροπλία κι ασυλία; Στην "post truth" εποχή μας δεν έχει σημασία η πραγματικότητα, αλλά πώς θα την παρουσιάζεις προς όφελός σου. Για να είμαι, μάλιστα, περισσότερο ακριβολόγος, για το ίδιο κατόρθωμα υπερηφανευόταν κι ο Γκέμπελς...

Ο πρωθυπουργός εκμεταλλεύεται ένα πολύ βασικό ανθρώπινο συναίσθημα, την ανάγκη να αισθανόμαστε καλύτερα ακόμα και με ψέματα από ό,τι είμαστε στην πραγματικότητα, για να εξαπατά το πόπολο. Μήπως αυτό δεν έκανε και προεκλογικώς με τη μεσαία τάξη, η οποία μπορεί να περικλείει τους πάντες, ακόμα κι εκείνους που τα βγάζουν κούτσα κούτσα πέρα; Δίχως την υπόσχεση, εξάλλου, μιας καλύτερης ζωής θα είχαν μείνει άνεργοι και οι επαγγελματίες πιστοί των διάφορων θρησκευτικών δογμάτων...

Το να μην πιστεύουμε σε αυτά που βλέπουμε κι ακούμε δεν είναι ολότελα λανθασμένο, αφού και τα φαινόμενα απατούν. Στην κυβέρνηση, ωστόσο, μας ζητούν να μην πιστεύουμε καθόλου σε αυτά που ζούμε παρά μόνο σε όσα μας διηγούνται ο πρωθυπουργός και τα παπαγαλάκια του, ποζάροντας για σέλφι. Δεν είναι ζήτημα ενσυναίσθησης, όπως το παρουσιάζουν οι πιο ευαίσθητοι, είναι ζήτημα δημοκρατίας, όπως το βλέπουν και οι κυνικοί... 

Υ.Γ. Ο Βρομόστομος επιστρέφει τη Δευτέρα, 1η Αυγούστου.