Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση να μην σου μείνει ένας παπάς κι ένας μπάτσος...

Δάση και σπίτια καίγονταν κι όταν γεννήθηκα, καίγονταν πριν 20 χρόνια, καίγονται σήμερα και θα καίγονται και σε 20 έτη από τώρα. Το να περιμένουμε να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο μοιάζει με το να πιστεύουμε ότι θα περάσει ένας μήνας και δεν θα σημειωθεί καμία ληστεία, ανθρωποκτονία ή τροχαίο δυστύχημα. Δεν είναι ζήτημα μοιρολατρίας ούτε κάποιου θεού που μας μισεί, αλλά της ανθρώπινης φύσης και της φύσης τού πλανήτη μας...

Τι σημαίνει αυτό; Πως σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και δεν κάνουμε τίποτα; Ή πως πρέπει να προσλαμβάνουμε παπάδες για να μας διαβάζουν την εξόδιο ακολουθία όταν καιγόμαστε και μπάτσους στα πανεπιστήμια για να μας προσέχουν αν τυχόν αφισοκολλήσουμε τον Μαρξ και τον Λένιν; Μάλλον όχι, αλλά φαίνεται πως άλλες είναι οι κυβερνητικές προτεραιότητες και τα επικοινωνιακά παιχνίδια που υπηρετούνται. Γι' αυτό και οι πυρόπληκτοι έχουν ανοίξει την αγκαλιά τους για να υποδέχονται με μούντζες και βρισιές τα κυβερνητικά στελέχη, τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τα ΜΜΕ που τον στηρίζουν με το αζημίωτο...

Φυσικά η κλιματική κρίση είναι παρούσα και δάση και κατοικίες καίγονται κι αλλού στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Είναι, όμως, και μετάθεση ευθύνης ο ωχαδερφισμός και η μη λήψη μέτρων από το χειμώνα. 

Κι ακόμα μεγαλύτερη ευθυνοφοβία να έχεις διορίσει ως αρμόδιο υπουργό κάποιον που αν τον αφήσεις στην πλατεία Ομονοίας θα χαθεί. Κάτι φαίνεται πως ήξερε ο Κ. Μητσοτάκης και μετάθεσε (;) το χρόνο των εκλογών...