Ο Πάγκαλος είχε άδικο, μόνο εμείς τα φάγαμε...

Αν οι περισσότερες δικαστικές αποφάσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον για τις πιο βαρύγδουπες υποθέσεις, συνιστούσαν την επιτομή τής εντιμότητας κι ακεραιότητας μάλλον θα ζούσαμε σε μία από τις πιο ηθικές χώρες τού πλανήτη. Όταν, για παράδειγμα, για τη Siemens όλοι αθωώνονται ή για τη Novartis ευθύνονται μόνο όσοι την αποκάλυψαν τότε κακώς μιλάμε για εκτεταμένη διαφθορά στην Ψωροκώσταινα και για το ότι κι αυτή οδήγησε στη χρεοκοπία μας. Μάλλον ο κουλουράς που δεν έκοβε αποδείξεις έφταιγε κι ο Θ. Πάγκαλος είχε άδικο: δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, τα έφαγαν αποκλειστικώς οι φτωχοδιάβολοι...

Μόνο που η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Και στην περίπτωση της Siemens και της Novartis οι δύο εταιρείες έχουν παραδεχθεί ότι χρημάτισαν πολιτικά και μη πρόσωπα. Συνεπώς οι όποιες θεμιτές αμφιβολίες των δικαστών, πάνω στο δόγμα "καλύτερα ένας ένοχος εκτός φυλακής παρά ένας αθώος εντός", θα έπρεπε να είναι πολύ λιγότερες. Κι αν βεβαίως δεν ξεκινάμε ποτέ με τη σκέψη πως κάποιος είναι ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου, δεν μπορούμε και να παριστάνουμε πως κατεβήκαμε χθες από τον Άρη και δεν γνωρίζουμε τι έχει συντελεστεί σε αυτόν τον τόπο, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της δικής μας ζωής...

Είναι αυτονόητο ότι η διαρκής ατιμωρησία θα δημιουργήσει νέα γενιά σκανδάλων, ακόμα σοβαρότερων από αυτά που έχουμε ήδη ζήσει. Ποιος ξέρει, για παράδειγμα, αν ο Κ. Μητσοτάκης θα ήταν σήμερα πρωθυπουργός στην περίπτωση που εξιχνιαζόταν πλήρως το σκάνδαλο της Siemens, ο Μ. Χριστοφοράκος δεν φυγαδευόταν στο Μόναχο και κατάθετε όσα γνωρίζει για να γλιτώσει το τομάρι του; Και είναι, επίσης, αυτονόητο ότι και στην επόμενη χρεοκοπία θα φταίνε το ίδιο με τους ολιγάρχες όσοι παίρνουν τώρα επιδόματα για να ξεχνούν πως τους κλέβουν οι ενεργειακές κι όχι μόνο εταιρείες και ημέρα μεσημέρι μάλιστα...