Ο ρουφιάνος του φονιά λέγεται πολίτης...

Αν η μητέρα σου θέτει κατ' εξακολούθηση σε κίνδυνο ή και σκοτώνει ανθρώπους, οφείλεις να το καταγγείλεις ή, στο όνομα της οικογενειακής αγάπης, πρέπει να σιωπάς; Κι αν μιλήσεις, δεν αγαπάς την μητέρα σου και είσαι κακός γιος και ρουφιάνος; Ο καθένας ας δώσει την απάντηση που αντιστοιχεί στο δικό του αξιακό κώδικα. Όταν, όμως, βάζεις τη φαμίλια πάνω από την ανθρώπινη ζωή δυσκολεύομαι να σε χαρακτηρίσω πολίτη...  

Κατ' αναλογία, όταν η Ελλάδα παραβιάζει το διεθνές δίκαιο κάνοντας επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο και στον Έβρο πρέπει να σιωπούμε για να μην δίνουμε επιχειρήματα στον Τ. Ερντογάν; Υπάρχει ένας απλούστερος τρόπος για να αφήσουμε άλαλο τον πρόεδρο της Τουρκίας, να μην κάνουμε push backs. Φαίνεται, όμως, πως αυτά είναι υψηλά μαθηματικά για τον υπουργό Μετανάστευσης κι εσχάτως θεράποντα της υποκριτικής τέχνης...

Εθνικό είναι το αληθές, εξάλλου, όπως μας υπενθυμίζει κι ο Διονύσιος Σολωμός. Αφήστε που αυτή η χώρα έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ από ανθρώπους που προσπάθησαν, δυστυχώς με επιτυχία, να κρύψουν αμαρτήματά τους πουλώντας εθνικοφροσύνη. Και θα συνεχίζει να υποφέρει όσο στιγματίζεται η αλήθεια προς όφελος της ομερτά κι εν τέλει σε βάρος τής δημοκρατίας. Το ίδιο δεν ισχύει, άλλωστε, και με το σκάνδαλο των υποκλοπών, όπου βιώνουμε και το σκάνδαλο της συγκάλυψής του;...