Όσο η Αριστερά δεν δίνει λύσεις θα γεμίζουμε αδέρφια κι όχι συντρόφους...

Οι ακροδεξιοί κυβερνούν στη Σουηδία και στην Ιταλία γιατί τους ψήφισε η πλειοψηφία των πολιτών που προσήλθαν στις κάλπες. Αυτό σημαίνει πως τη μεγαλύτερη ευθύνη για το ότι σε αυτές τις δύο χώρες θα κυβερνήσουν φασιστοειδή έχουν εκείνοι που τους ψηφίζουν ή που δεν κατεβαίνουν καν να ψηφίσουν. Κι αυτό ας το έχουμε, φυσικά, υπόψη και για τις δικές μας εκλογές...

Όλα αυτά, βεβαίως, δεν ξεπλένουν τις βαριές ευθύνες τής ευρύτερης Αριστεράς (και) σε αυτές τις χώρες. Ας μην ξεχνάμε και πως οι Γάλλοι δεν θα χρειαζόταν να απαντήσουν στο δίλημμα "Μακρόν ή Λε Πεν" αν η γαλλική Αριστερά ήταν ενωμένη υπό έναν υποψήφιο που δεν θα θύμιζε ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κυρίως, όμως, αν η ευρωπαϊκή Αριστερά, συμπεριλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ, έπειθε ότι έχει τις λύσεις για ζητήματα που απελπίζουν κι εξοργίζουν τους λαούς, όπως κυρίως αυτό της επιβίωσης με αξιοπρέπεια, που μοιάζει πλέον με ουτοπία...

Σε σχέση, μάλιστα, με το ΣΥΡΙΖΑ οφείλει κι ο Αλέξης Τσίπρας να κατανοήσει πως δεν πρόκειται να κερδίσει τις εκλογές με μια πλειοδοσία παροχών, έστω με πρόσημο κοινωνικής δικαιοσύνης. Κυβέρνησε, απογοήτευσε κι έχασε, γι' αυτό και την επόμενη φορά πρέπει να κυβερνήσει με άλλη ομάδα. 

Όσο θα καθυστερεί να την παρουσιάσει τόσο λιγότερο χρόνο θα έχει αυτή για να πείσει για τις ικανότητές της. Κι όσο λιγότερο χρόνο έχει τόσο περισσότερο δίνουμε σε μια κυβέρνηση από την οποία θα έπρεπε και θα μπορούσαμε να είχαμε απαλλαγεί προχθές...