Ο πήχης τους είναι να μην μαζεύουν τα πτώματά μας με τις καρότσες...

Σύμφωνα με τον Μπουμπούκο, από τη μία ο Μαρσέλο ήρθε στον Ολυμπιακό γιατί ο Κ. Μητσοτάκης έχει φτιάξει μια οικονομία "κούκλα"- όπως έλεγε ο Αδ. Γεωργιάδης και για τη χούντα- από την άλλη, όμως, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για ένα χειμώνα τόσο βαρύ όσο του 1942. Πώς συμβιβάζονται αυτά τα δύο; Συμβιβάζονται αν το κυβερνητικό αφήγημα είναι " να τρομάξουμε το πόπολο όσο μπορούμε ώστε όταν δεν θα πεθαίνουν σαν τα μυρμήγκια στους δρόμους από την πείνα να αισθάνονται ευτυχισμένοι που είναι ζωντανοί και τους κυβερνάμε"...

Τα μνημονιακά χρόνια ήταν δύσκολα, πολύ δύσκολα, αλλά θα ήταν υπερβολή να τα συγκρίναμε απευθείας με τα κατοχικά. Υπενθυμίζω, μάλιστα, πως όταν αυτό γινόταν οι μνημονιακοί εξανίσταντο και μιλούσαν για λαϊκισμό. 

Ομοίως, καταπώς φαίνεται, κι αυτός ο χειμώνας θα είναι δύσκολος, αφού η Ευρώπη έχει επιλέξει την ομαδική αυτοκτονία. Το να είσαι, όμως, υπουργός και να τον συγκρίνεις με αντίστοιχους της δεκαετίας τού '40 μοιάζει περισσότερο με μετάθεση ευθύνης...

Η Ελλάδα έχει πληρώσει την πανδημία και την ακρίβεια πιο πολύ από την πλειονότητα των κρατών- μελών τής ΕΕ. Δεν έτυχε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέτυχε γιατί άλλες ήταν οι προτεραιότητές της κι όχι το συμφέρον των πολλών... 

Όταν ο πρωθυπουργός περνούσε τον καιρό του κρυφακούγοντας τον Ν. Ανδρουλάκη, τον Θανάση Κουκάκη και ποιος ξέρει πόσους άλλους, οι κυβερνήσεις τής Ιβηρικής εξασφάλιζαν εξαιρέσεις για τους λαούς τους. Και τώρα μας ζητάνε από το Μαξίμου να τους ευγνωμονούμε γιατί η βενζίνη έπεσε κάτω από τα δύο ευρώ ή γιατί θα μας δώσουν κουπόνι για το σούπερ μάρκετ εκείνοι που, κατά τα άλλα, μισούν τη Σοβιετική Ένωση...