Κι αν ο Γιάννης δεν φιλούσε το εθνόσημο;...

Κι αν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν ένας κακός μπασκετμπολίστας ο οποίος δεν φιλούσε το εθνόσημο κι ενδιαφερόταν μόνο για τα φράγκα; Δεν θα έπρεπε να έχει την ελληνική υπηκοότητα, μολονότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα; Ή, μήπως, όλοι οι υπόλοιποι που αποκτήσαμε την ελληνική ιθαγένεια με τη γέννησή μας είμαστε πολύ καλοί στην εργασία μας, αγαπάμε με έργα την πατρίδα μας κι αδιαφορούμε για το χρήμα;...

Οι ίδιοι άνθρωποι που αν μπει ένας φόρος παραπάνω σε μια εισαγόμενη μουστάρδα ανεβαίνουν στα κεραμίδια γιατί προσβάλλεται ο φιλελευθερισμός τους, ανοίγουν σαμπάνιες κάθε φορά που μαθαίνουν για πνιγμένους πρόσφυγες και μετανάστες στο Αιγαίο και στον Έβρο. Και οι ίδιοι που έχουν κάνει την πτώση τού τείχους τού Βερολίνου σύμβολο της απελευθέρωσης των λαών και σκίζεται η καρδούλα τους με τη διχοτομημένη Λευκωσία ηδονίζονται με κάθε νέο "τούβλο" που μπαίνει στο τείχος τού Έβρου. Η απανθρωπιά τους συγκρίνεται μόνο με τον εθνικισμό τους και η μισαλλοδοξία τους με το ρατσισμό τους...

Μακάρι η εθνική μας ομάδα να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο, με τον Γιάννη μπροστάρη στην κατάκτησή του. Αλίμονό του, όμως, αν χάσει κάποιο κρίσιμο σουτ ή δεν μαζέψει κάποιο σημαντικό ριμπάουντ. Οι ελληνομέτρες θα βγάλουν ξανά έξω τα υποδεκάμετρα και θα μιλήσουν και πάλι για την ελληνική ψυχάρα που του λείπει, ενώ στους ίδιους υπερχειλίζει όταν έχουν μάθει να κρίνουν άπαντες από την ασφάλεια του καναπέ, της μπίρας και του πιτόγυρου που έχουν μπροστά τους. Χάσει κερδίσει ο Γιάννης έχει πάρει τα παράσημά του με το σπαθί του μέσα κι έξω από το παρκέ. Σπουδαιότερο, άλλωστε, από το να είσαι Έλληνας, Γερμανός ή Μοζαμβικανός είναι να είσαι άνθρωπος...