Ο Γ' Παγκόσμιος είναι η αδιάβαστη πλευρά της Ιστορίας...

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία κι ο συνεχιζόμενος πόλεμος συνιστούν την επιτομή τού ιμπεριαλισμού, όποια γυαλιά κι αν επιλέξει να φορέσει κανείς. Το αν τα ίδια έκαναν στο παρελθόν οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί ή οι Γάλλοι, που τα έκαναν και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα τα κάνουν, δεν δικαιολογεί τον πουτινικό ιμπεριαλισμό. Ούτε, φυσικά, το αυταρχικό καθεστώς τής Μόσχας, το οποίο εξουσιάζει τη Ρωσία όπως την εξουσίαζαν οι τσάροι κι ο Στάλιν, με ελάχιστο σεβασμό δηλαδή ακόμα και για την ανθρώπινη ζωή...

Η Δύση, ωστόσο, έχει πολύ καιρό να βρεθεί στη σωστή πλευρά τής Ιστορίας για να επικαλείται τώρα αυτό το επιχείρημα και να φτωχοποιεί τους λαούς της με τις κυρώσεις της σε βάρος τής Ρωσίας την ίδια ώρα που κάνει μπίζνες με άλλα απολυταρχικά καθεστώτα για να αναπληρώνει τα ενεργειακά της κενά. Πίστεψε όταν ο Μ. Γκορμπατσόφ, ο οποίος παράλαβε κράτος και παράδωσε πολλά κράτη, έβαλε το λιθαράκι του στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ότι είχε φτάσει το τέλος τής Ιστορίας. Συμπεριφέρθηκε στη Ρωσία με αλαζονεία και τώρα η Ρωσία της το ανταποδίδει. Μόνο που για μια ακόμα φορά τα γεωπολιτικά παιχνιδάκια δεν τα πληρώνουν τα βουβάλια, αλλά τα βατράχια...

Όχι, δεν πρέπει να αφήσουμε τους Ουκρανούς μόνους τους. Όπως δεν θα έπρεπε να είχαμε αφήσει και τους Αφγανούς, τους Ιρακινούς, τους Τσερόκι ή τους Αζτέκους. Δεν είναι, όμως, ο Γ' Παγκόσμιος πόλεμος ο καλύτερος τρόπος για να τους βοηθήσουμε. Όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο δεν βρίσκεται στη σωστή, αλλά στην αδιάβαστη πλευρά τής Ιστορίας...