Και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο, έσωσαν την τιμή ενός λαού που σε διαφορετική περίπτωση θα περίμενε απλώς ταπεινωμένος τη λύτρωσή του από άλλους. Όσοι, τέλος πάντων, ανάμεσά του δεν ήταν ευχαριστημένοι από την αποφυγή τού να σκέφτονται και να αποφασίζουν...
Κι αν δεν ζούμε σήμερα υπό δικτατορικό καθεστώς δεν μπορούμε, όμως, να υπερηφανευόμαστε για το επίπεδο της δημοκρατίας μας και του κράτους δικαίου. Παρακολουθήσεις, αστυνομική αυθαιρεσία, υπερκέρδη για τις ελίτ κι επιδοματάκια για τους πολλούς, δημόσια υγεία σε αποσύνθεση, παιδεία σε αναζήτηση ταυτότητας, ελευθερία υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει η οικονομική ολιγαρχία με τις παραφυάδες της, ελευθεροτυπία μέχρι που εκεί που δεν στενοχωρεί την εξουσία, λογοκρισία και μιντιακός έλεγχος που λίγο απέχουν από την ΥΕΝΕΔ. Αν μισό αιώνα αργότερα θεωρούμε πως έχουμε απομακρυνθεί από τον αυταρχισμό μάλλον δεν βλέπουμε την αντικατάσταση των τανκ από την προπαγάνδα...
Ο Σωκράτης Φάμελλος το είπε εύγλωττα στην κοινοβουλευτική συζήτηση για τα Τέμπη. Αυτή η κυβέρνηση είναι πράγματι δυστύχημα δημοκρατίας. Κι όσο στην αξιωματική αντιπολίτευση θα κυνηγάνε την ουρά τους στο Μαξίμου θα ασελγούν πάνω στο πτώμα της ξανά και ξανά. Κι αν κάποιοι που βρίσκονται ταυτοχρόνως εντός κι εκτός τού ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι θα βγουν κερδισμένοι από τον πόλεμο φθοράς στον Στέφανο Κασσελάκη δεν πράττουν τίποτα παραπάνω από ό,τι εξαναγκάζονταν οι Εβραίοι να κάνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Να σκάβουν, δηλαδή, τον ομαδικό τους τάφο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου